ало (изв.)
Тие погрешно се разбраа и еве таа што му соопшти на татко му: - Ало, вие ли сте, другар Велко? - Да, да.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
- Ало! Од слушалката никој не му одговори. Само се слушаше - Ти-ти, ти-ти...
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Мирисите им се мешаат. Ало, лудак - ало, опасност - ало, ало.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Ало, ало! Има мало дете внатре... Спасете го!..
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
„Ало такси, ало такси, еј такси!“ - се слушаат често повици од некои граѓани по автомобилот со ознака „такси“, но таксистот иако вози празен по улицата, нема да сопре.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Го кревам телефонот: ало, ало, вртам и викам, ало, и ало се направив.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
— Ало! — Ало! Ме моли да одам кај него и да завршам политичка школа. Ало, вели, марксизам- ленинизам, на пример.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ми ја научил адресата преку Ташкент и ми закажа телефонски разговор. — Ало! — Ало!
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
„Ало стар Бартоне, овде е младиот Бартон. Денес имам дваесет и една година!
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
- Ало? Што е со вас? Ало? Каде сте? Зошто не се јавувате? Ве молам, јавете ми се... Ми треба вашата помош.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Брзината е сосема пристојна, сѐ додека не ѝ заѕвони телефонот на бирото. – Ало? – се слуша нејзиниот необично гласен сопран.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Ало? Пак ли за хонорарот? Ќе видиме. Само ти работи.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Срипувам од креветот како попарен, правам сплет шпаги, набрзина мијам заби со четка за нокти, ставам гас-маска за да оставам подобар впечаток, те со растреперени раце кревам слушалка и со милозвучен и правичен глас велам „Ало?“
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Ало !! – реков, пропуштајќи го во слушалката првиот уплашен акорд на мојата гласовност.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Сликата ти е недофатна
божја, сатанска, бесмртна
бела, охола ало,
лакома суето, Киту
твојата јасна росна јарост
крвавиот рев
вресот на твојата пена
- грбна лавовска локна
зборот може поверно да те опише
од било која икона, лажен идол
-развратен знак на китоловците-
Милосрдна срж, срцевино, божилаку
казни ги поганите: скриј ја вистината
‘рскавицо на покајанието
послушај го умот на бога
Магу, уживач на морски бездна
- утробата на светот
Цицалче големо
лицето исцели си го од длабочини,
Ламјо совршена
прскава, мрсна, врела, отровна...
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Ало, Климе! Кротко веслајте кајчето...
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
- Ало, Коле! Абе нешто пишува на англиски.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Поспан глас од другата страна. Попладне е и време за дремка. - Ало, Доне, добар ден и здраво.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
- Ало, дали сте вие Рада? Рада потврди, а соговорникот продолжи: - Знаете, во оставинската постапка која се наоѓа во судов, вие сте наведени како единствен наследник на Јана Попова.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
