агилен (прид.)
Вујко им, кој имаше фотографски дуќан во Солун, и тој пргав и агилен каков што беше, отсекогаш гледаше подалеку од сите нив и од неговото сопствено, и од останатото семејство на жена му. Вечерта откако децата отпатуваа, Моше и Нина не можеа да заспијат.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Агилно дејствува во Скопје, а постојано патува за Битола, напати и за Штип.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
