џубокс (м.)
Во барот има телевизор со екран колку фудбалско игралиште, ирски песни на џубоксот, запалива атмосфера околу масата за билијар.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Ја имаат “Lili the Pink” на џубоксот. Време е за малку еротика....
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Молам? Џубокс со само една плоча? Тоа е флагрантна контрадикција.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Меѓутоа, џубоксот се покажа многу скап.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Во меѓувреме, сите блескави светла во боја на џубоксот работеа совршено, правејќи ја целата глетка блескава.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Така си мислев и јас сѐ додека го видов џубоксот на господинот Рак.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Така, најдов во џебот некоја залутана дводенарка (меѓу другото, добиваш три песни за два денара), ја пуштив монетата во џубоксот, и притиснав три сосема случајни комбинации: B-1, C-3 и B-10.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
По забавата го вклучија џубоксот, така што сега сите можеа да играат: немаше оркестар (сакаа да заштедат пари).
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Прават одлична рибина и јагнешка чорба, а покрај тоа, во дното на ресторанот, има стар џубокс со синглови на Хендрикс, Doors, Eagles.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Во ресторанот којшто, како што реков, ми е добро познат од ручеците со Моне, додека си буричкам по усната празнина со големата голтка „кока кола“, си го следам со „ммм“ рефренот на „Knocking on the heaven door“ од џубоксот. Можеби, и нешто си мислам.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Социјален џубокс во кој мешањето има епска улога и повеќекратно значење.
„Три напред три назад“
од Јовица Ивановски
(2004)
За среќа, сеќавањата му надоаѓаа без некој посебен ред, а музиката не престануваше да му се менува во главата како на џубокс во кој различни раце пикнале цел куп парички, па сега песните се редеа една по друга без некои поголеми паузи.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
МАТЕЈ: Мојот стан ќе биде празен и мрачен. Само на средината осветлен џубокс, пуштен на цел глас.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Бланш, изолирана од просторот каде што беа сместени таблите со концентрични кругови, џубоксот, машините за играње со топчиња и автоматот за цигари - можеше да служи оброци по поволна цена и едновремено да води и профитабилен бизнис.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Влезе во шарениот шатор и го здогледа „џубоксот“. Беше одвратен.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Џубоксот сега се одмораше, но машината за игри со топчиња, со која ракуваше еден шофер на камион, со одвратен звук ги втеруваше топчињата во дупките на машината.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
„Не избираш сопруга како што избираш мелодија на џубоксот.“
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
За првпат во гратчето беше донесен специјален жив џубокс.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
- Што значи тоа? - На крајот од седумдесетите години, читателите на ревијата за музика „Џубокс“ можеа да го дадат својот глас за гитаристот за кој сметаа дека е најдобар во СФРЈ.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
И денес можам да кажам дека почнав да пишувам поезија поради Џони Штулиќ и дека кога повторно би излегла рубриката во „Џубокс“ во кој читателите ширум тогашна Југославија требаше да изберат нај-гитарист, јас би гласал за Влатко Стефановски и само за него.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
