џин (м.)
Биди силна! Ти изгуби, о мајко, џин! Народните ќе пеат колена со уста милна за делата на твојот син.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Во небо високо горе, во простор син - исправил снага, издигнал чело, Врандук - горскиот џин.
„Мое село“
од Ванчо Николески
(1950)
И подарок песна денес ти давам ка тебе вечен Пирински џин, за нашата гордост и твојата слава ти пеам песна, народен син!
„Мое село“
од Ванчо Николески
(1950)
Свесни дека го гледаме, дека сме восхит на џуџиња кон џин.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
„Халт!„ рекоа и полека, како ловци на кои пленот им е в раце, се доближуваа, носеа во себе со тоа чекорење некоја урнувачка музика, занес на џинови се и чинеа што можеа.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Докторе, ќе му речам. Имав еден пријател лекар. Беше џин и пак патеше.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Клучовите на утрешниот ден се во нашите џебови.“ Беа како џинови во задимената кафеана, луѓето, дури и оние најпијаните, кришум ги гледаа од своите маси.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Потоа тие луѓе почнаа да пијат и сосем заборавија на џиновите.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Тој се влеваше во дебелата бука, забиена во темелот на горниот ѕид на пиланата како огромен лост, со горниот дел повисок од покривот, исто како некој шумски џин да сакал со тој лост да ја откорне и да ја преврти ничкум нивната пилана.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Далеку погоре, дури во синото небо, како џин се издига висок планински врв.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Густо наредени една до друга, личеа на ограда што ја посадил некој џин.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Јован се здрви на место кога ги виде оѕверените лица на двајцата џинови, но пак го зеде на шега, па проговори: — Ајде, ајде, повелете да се напиеме, та оставете а шаката! — и се заврте кон гостите, кои, тукушто се прибраа од песната и свирката и почнаа да гледаат што се прави на чардакот.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
На бледата светлост гостите им се сторија на децата џинови.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
42. ОД ИСКРА ПЛАМЕН, ОД ПЛАМЕН ПЕПЕЛ - развиток буен од смеа во плачка, од страшен џин и пострашен кепец, од горски тигар - домашна мачка...
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
Кога го виде Толе овој џин за малку што не му се поклони.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Сум се замислувал како голем јунак, џин кој ја убива седмоглавата ламја и ја спасува кутрата кралска ќерка... Сешто!
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
На челото твое глеј, желби се бројат, во срцето врело рој желби се ројат: - Да пораснеш голем, да надраснеш џин, на мама, на тато да си свиден син.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Се прочуло: џинот од Кукулино бил виден со крвава брада и со конци пресно месо меѓу забите.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Прчот беше вистински џин, со јак исфрлен врат, со големи рогови, готови стреловито да полетаат, имаше снажни вилици.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
37 Трчаше до планината на крајот од земјата, додека не го изеде небото, а тогаш низ тишината на заспаните птици слушна како од другата страна на планината се качува џин, прво над гребенот го забележа сјајот што го излачува неговата топлина во ноќта, потоа се појави бледата, ќелава, таткова глава.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
