љубезност ж.

љубезност (ж.)

Дотогашната љубезност таа за миг ја преврте во суровост. Почна бесмилосно да ја мачи.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Не и се насмевна и виде - сестрата го погледна без љубезност, рамнодушно.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Љубезност и гостољубивост Одевме полека покрај брегот.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
„Ви благодарам на љубезноста”, рече една од девојките, сѐ уште јачејќи.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Полицаецот: Сум видел толку типови како вас за кои што љубезноста кон пандурите беше вистински одмор.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Тешко ја разбирам оваа извештачена срдечност, изнасилена љубезност која повеќе ми личи на облик на агресивност.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Ми се гади од ироничност, љубезност, од напад и одбрана.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
„Ви благодарам на љубезноста!“, вели татко ти и чепка со ноктот пред себе.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
А потоа тука беше и таа секогаш присутна сенка на претходникот на Цви, чуварот на архирабинската столица, оној обзирен рабин Хаим Хабиб што и двајцата не го сакаа можеби поради неговата вечна љубезност и секако поради тоа што многумина во заедницата го сметаа за неофицијален главен рабин.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Од друга страна, продолжував да размислувам, објавувајќи ја својата неприкосновена волја. тој наш Создател, зарем требаше врз едни народи да ја истури сета своја љубезност а другите да ги одмине, или пак, во оние, најлошине случаи, дури и да ги зачади со темјанот на проклетството, му реков на Никола Леко.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Оддеднаш фигурата на брат му, која лебдеше пред неговиот засенчен вид и нераспознатливост, стана реална, широкото и искрено лице со својата природна добрина и љубезност се појави од замаглената светлина.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Директорот Стево Трајчов беше изненаден од нејзиното рано доаѓање во Центарот, но покажа љубезност кон неа и ја покани на кафе во неговиот кабинет.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Тој поглед не беше во склад со нејзините очи, секогаш исполнети со љубезност и топлина упатени кон соговорникот, но ваквиот впечаток избиваше од втор план, од зад очите, и во тоа Ема насети во дамата друг човек.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
И од тој најширок спектар на емоции во една референтна рамка или основна архитектура на менталниот живот во чии темели се посветеноста, чесноста, лојалноста, грижата, одговорноста, самодовербата, сочувството, љубезноста, трпението, трудољубивоста, смирението, воздржаноста, хармонијата денес како да е отсечена сиопсата, врската со емоционалните центри во мозокот со што се предизвикува хаос во процесите за расудување.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Накратко, ја немав љубезноста на стрико ми Ото, ниту неговата релативно голема издржливост.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Штом ќе влезеше Томо во собата, веднаш врз своето лице ја ставаше маската на љубезност.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)