јурија (ж.)
Личеше на тутенка - доцна расцветана, сред просторната јурија, спржена од жега и суша...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
И ги посадивме на јуријата, под куќа. Сета јурија ја исполнивме дури до реката.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Како јурија Ружа го слушна негодувањето и готова како пушка која чекаше да ѝ биде фатено чкрапалото, рафално „спука“.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
