ѓаволов (прид.)
ЃАВОЛОВ УЧЕНИК Споулавената група навивачи за миг ја извалка улицата.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Редици црни скелети чекаат погрдни клевети, пред вратите преполни ги скокотка гладта на ѓаволовите усни вековни.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Графоцентризмот во овој контекст речиси личи на Драјфусовото протерување на Ѓаволовиот остров, а Дерида како Емил Зола кој него го враќа назад.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Ќе те бара по сите можни ѓаволови дупки за ова да му го направиш повторно!
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Но, тупаницата на отец Стефан Писмородецот биеше безмилосно ако јас читав со поинакви очи од неговите; еднаш прашав дали можеби Јов греши затоа што е безгрешен, и дали можеби Бог во таа книга е премногу суров, оти иако му ги враќа имотот и добитокот, и децата што претходно по ѓаволов наговор му ги зел – тоа не е истиот имот, не е истиот добиток, и што е најскрбно и за мене најнесфатливо – тоа не се истите чеда што му ги зел; прашав и добив тупаница не по крстот, ами по носот.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Сѐ почнува одново:
одново почнува
секогаш време, човек
време во човек, лет
а ѓаволов свет.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
