шут (м.)
На поетите и на шутовите секогаш се им било дозволено, се смеуреше вртејќи им грб на браќата. Јас сум по малку и едното и другото.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Сиот шут се собирал на едно место и така израснал ридот, денес озеленет, кој по ништо не потсетува дека е создаден од урнатините на градот.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
- Му веруваш на овој шут уплашен, ми вели Мирче, и веруваш дека и јас сум ко него? 46
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
А пак еден осамен, невидлив ут, си го прогласив за дворски шут.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Кралскиот шут е опачина на кралевската гордост, самољубивост.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Како во играчите да има нешто од некогашниот дворски шут, во најплеменитата смисла на зборот.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Го навлече кловновското лице и појде по светот. Тираните го сметаат за шут.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Ненадејно, од недообјаснети причини, тој Мустафа - ефендија се пропил, најпрвин кришум а потоа без срам, се запуштил и се откажал од себеси, некогаш трепетлив од хипохондрија, подоцна вошлив чаршиски шут во стуткана и извалкана облека.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Набожно се гледал себеси во светлост на идни божествени зори и ги пцуел четворицата шутови на своето подбивно кралство.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Во овој миг ќе ве разбудам и сонливи ќе ве одведам на избиралиштето на шутови со изрезбани глави Во печатени мозоци да бидете среќни во лајна и блуежи.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Добро ухранети, секако, токму стокмени за шут по задникот, без зборови.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Но андерграунд уметникот одбива да биде хроничар, тој исто така одбива да биде шут.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
А колку само скоро беше денот на мојот осумнаесетти роденден кога најпосле наместо глупата рибина опашка во замена добив две нозе и од градскиот шут еден точак на подарок. И револвер.“ Margina #26-28 [1995] | okno.mk 151
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
„Градската сказна“ е добар знак. градска сказна Еднаш Алиса со точакот отиде да го види својот пријател, градскиот шут, и да му ги покаже откорнатите кочници.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Ја имам топката. Шут! И гол! Гол, драги гледачи! Сфаќате?
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Култот што неговите дворски шутови и поданици го гаеја беше на повисоко ниво и од обожувачите на телето во Египет.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Како да си ја изорал „Илинденска“ со рало или како да си расчистил шут од една срушена зграда што никнала, а не добила дозвола од власта на време (Ова дека ем ораш, ем плачеш, не за друго).
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
