човечиште (ср.)
- Ха, ха, ха, - продолжуваше Претседателот. Беше тоа едно јадро човечиште, само за неколку прста понизок од Змејка, со широки раменици и со нешто несигурно сковано и на еден чуден начин колебливо во секоја црта од неговото лице.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Беше тоа едно толку големо човечиште, што не можеше за него ни да биде врзана една таква ситна кривоглешчинка за разгазувањето.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Тажно беше ова силно, убаво човечиште да се гледа во таква понижувачка состојба, - веднаш се покајав што дојдов толку рано.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Тоа чудно, силно човечиште Трифун Трифуноски, се виде, не бил само во нозете надарен.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Чудно живинче ти било човечиштево: оди кај оди и дувни, расплачи се, разлигави се.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Зошто станал челник на дружината, зошто не ѝ рекол на игуменијата дека пред сто или пред илјада години тој самиот, неговото срце или неговиот разум во некој друг, водел кон магли исто вакви тврдоглави човечишта и ги оставил коските под врлежи зашто без престан се судрувал со алчност и со безумност.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
