чекај (чест.)
Ете лели со инаетлак татко ми ме фати, чекај да ме види што маж сум јас.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
МАНОИЛ: И ти Темјано. Оди во спалната! Таму ме чекај. Не ми е ништо…
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
А, чекај, дај ми го и јорганот!
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
- Чекајте додека викнам полиција.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
А кога ѝ рече на Нешка — „Ајде, ајде и ти барај ерген" — таа не ѝ остана должна, ами ѝ врати со истата мера и подбишега: — Е, чекај, стрино, да а видиме Ѓуца твоа, па после ние.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
— Чекај, Досто, да те вида, чекај, јагне, да ти се нагледам! — рече замајано и како за себе почна да си зборува, кревајќи ја главата кон таванот на земникот: — Е, е, е, сполај ми ти бре, боженце, кога и јас челад су ти бил, кога и за мене дел си одделил! — и ја гледа право во лицето и ја држи за раменици.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Овој почна да борави во ќесенцето, но Илко го задржа: — Чекај, вели, — чекај, дедо Петко.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
- Ама чекај, - викаше Бошко, - не е тоа толку лесно.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Напиши му ти вака - волчиште грабливо... - Чекај, немој волк, се буни првиот.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
„Бегај. И чекај ме на улица.“ Полека, несигурно потпирајќи се од маса на маса, се заниша кон неочекувано сосем далечната и недостижна врата. *
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Сите права, чекај. Ќе чека, мислев.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Чекај да скокнам, белки господ затоа ми ги свртел очите на таа страна. Те донесов, право е - чинев, мртов си.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Крчмарот се повлекуваше и тој уште повеќе се исклешти. „Чекај... Каде? Сакам да платам.“
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
По стеблото симни се и жилав заврзи корен да му бидеш Врв да ти биде Не чекај!
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
Симни се долу Дно да му станеш Крв да ти стане Не чекај !
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
Спушти ја завесата прв чинот на својата комедија и стрпливо чекај го крајот.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Е чекај, ќе видиме дали ќе го фати.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Не сум во вселената и не ми е името ѕвезда недопирлива. Чекај, сите права.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Ја привлекол поблизу торбата и си рекол: Чекај да видам какви се урмите? ... И запалил свеќа.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
За час се прибра и одвај чујно, уморно му рече: - Не чекај ме, Драгане! Оди си, те молам.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
