црвенина (ж.)
И двајцата снемеа. Та шо мислеа да си кажат, си прочитааа во очите и во црвенилото на нивните млади образи.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Кога татковиот укор ќе го жегне, тоа негово лице се залева во нечиста црвенина.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Глигор пламнуваше, мавташе бујно со тупаници во просторот меѓу себе и Арсо и лицето му грееше однатре со една темна црвенина.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Згасна црвенината. Грее мршава месечина.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Го бараше со поглед по сиот снег наоколу, што наеднаш се усвитуваше вцрвенувајќи се, што се запалуваше од таа црвенина, престорувајќи ја целата планина во една огромна кристална свежина, на која слетуваа како румена пајажина нишките на зимното огревање на денот, а сѐ, до што ќе се допреа тие, стануваше еден рубинен одблесок.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Беа привпламнати во една потпечена здрава црвенина и испотени лица на задишани луѓе.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Ги пофатија и забележаа дека црвенилото им идеше од црвениот одблесок на прозорецот низ кој сонцето пробиваше.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Светлината беше слаба, но можев да го видам црвенилото што ја облеа.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Но, кога кожата на Атиџе се смири, го повлече црвенилото и под наборот го подаде младиот и тенок слој на голуждраво птиче, па кога Атиџе ги поврати своите стари навики, одејќи со придружбата секој вторник на капење во Чифте-амамот, а бегот него штедро го награди и го испрати назад во Блатието - тој секој вторник, зиме и лете, напролет и наесен, дојден во градот како пијан, се гледаше себеси како цупка пред амамот, чекајќи таа да се појави и само малку да го потргне фереџето, божем ветер го сторил тоа.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Го ублажувал црвенилото на крајниците и го освежувал дишењето.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Другите, занесени со јадењето, не го забележаа црвенилото и грчот на лицето на новопечената невеста.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Ќе легнат врз замрзнатиот снег и со затворени очи и црвенилото под клепките во себе ќе го собираат целото сонце.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
