хипотеза ж.

хипотеза (ж.)

Винер верувал дека го решил познатиот математички проблем од 19. век - Римановата хипотеза - и група математичари од МИТ и Харвард дошле за тој да им го изложи доказот.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Сакавме само да го чуеме неговиот авторски коментар на провокативната хипотеза за потрошените критички ресурси, кои, отсекогаш, ги кредитираа ангажираните проекти.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
А Бидејќи податоците веќе поседуваат форма, „нашите фундаментални конструкти би биле a posteriori и според тоа во континуитет со другите емпириски хипотези”.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Земајќи ги предвид сите овие поединости, мислам дека нема да биде претерано да се предложи хипотезата дека со изборот на овој псевдоним Duchamp имплицирал дека самиот го достигнал статусот на посветеник.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
(16 Но дури и да ја прифатиме Дишановата хипотеза, сѐ уште можеме да чувствуваме потреба да ја доведеме во прашање вредноста и/или кредибилитетот на одредена интерпретација - особено ако имаме причина да се сомневаме во способноста на интерпретаторот да ги дешифрира фактите, или ако сметаме дека податоците што тој/таа ги има на располагање се неточни или недоволни. okno.mk | Margina #4-5 [1994] 117
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
И покрај грижата за систематска или поедноставена класификација и покрај контроверзните хипотези за моногенезата или полигенезата на писмата, оваа книга му соодветствува на моделот на класичните истории на писмото. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 55 5).
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Според тоа, во сите хипотези, математичкиот симболизам е плод на една секундарна елаборација, која претходно ја претпоставува употребата на дискурсот и можноста за сфаќање на експлицитните конвенции.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
На крај тој вели: „Серијата нагаѓања и хипотези мора да се држат под контрола, инаку врските помеѓу историскиот модел и новиот фонт ќе станат метеж.”
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Таквите хипотези, вон научниот контекст каде што како работни претпоставки во процесот на осознавање имаат неизбежна улога, но каде што исто така, барем начелно, можат и да се верифицираат, во овој случај не се ништо друго туку обичен интелектуален шкарт, нуспроизвод од третокласно необврзно муабетење.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Затоа мислев, мислев и дојдов до три хипотези:
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
Но зарем вредеше да се разурне таа армија од наредени карти врз катедрата пред која се изнесуваа големите хипотези на надворешните сили кои од сите страни демнат да ја разединат и уништат Југославија, версајската творба според јакобинистичките замисли на францускиот претседател Жорж Клемансо.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во тие мигови, додека ја напуштав, салата- предавална на касарната на присет ми дојдоа, како утеха, стиховите на Вињи сал тишината е голема, сѐ друго е слабост!, додека во далечината се слушаше пукот на оружјето во функција на вообичените вежби Да бев вистински храбар, како што се истакнувавме сите војници на државата која се одржуваше врз разнишаните темели на лажната величина, ќе се спротивставев, како во годините на бујната младост, искажувајќи ја тезата што внатрешно ја дополнував, а немав храброст да ја изговорам дека, според сите можни хипотези секоја војна не може да биде ништо друга освен грешка.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Голема грешка или апсолутен резултат на неразумни хипотези и заклучоци.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
9 Заклучоците до кои се дојде се фрапантни и само ја потврдија првичната хипотеза дека, во т.н. транзиција, всушност систематски е спроведуван проектот на работничка гилотина.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Можеби тоа е можно како хипотеза во теоријата, но во практиката, во животните текови во кои ние егзистираме, тоа е апсурд.”
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Мона Лиза, Турскиот марш, Онли ју, Хипотезата на релативитетот, Питагоровата теорема, Богородичната црква во Париз.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Ако одвреме-навреме фрлав понекој прек поглед кон постоунволскиот геј- идентитет и кон политиката, книжевноста, музиката и сексуалноста што црпат од него, тоа го правев не толку поради личното убедување колку што го правев поради експерименталното устројство, устројство што подразбира испитување на она што отпрвин ми личеше на контраинтуитивна хипотеза: дека Златните девојки можеби, сепак, ни е побитна од Едмунд Вајт, дека Очајните домаќинки можеби ќе излезе понастрана од Настран ли народ (Queer as Folk).
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)