фркне (св.)
Бузо фркна со носето и се тргна настрана расипувајќи го редот.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Така и сега, којзнае колку време откако бате Јоле излезе надвор, Ѕвезда беше се загледала низ прозорецот и одеднаш, како да ја фркна нешто туку извика некако сама за себе: - Талеле, што е она?! - рече.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Таа само фркна Татко ти ли? Беше тука.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Не, тврдењето на Рајна дека дед Павел се фркнал, беше една голема произволност што во најлош случај може да те растажи ако веќе не те засмејува.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Господи, кога сиот ваш пат до Костурницата ми прошета низ главата речиси ќе фркнев од болка, а потоа, онака малаксана и изморена и немав што друго да сторам па отидов до иконата и се прекрстив. Веројатно од благодарност.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Рикна и по трет пат бикот, го откачи черчевето од џамот и фркна и забаботи кон оградата на кожарата, десетина метри над кланицата.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Нема птица да прелета, нема ластовица да не фрфне, нема гугучка да загука, ни пупунец да заклука - се жалеа луѓето.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Коњот застана на задните нозе, фркна и се впушти во бесна брзина која беше најубаво нешто што некогаш сум го видел.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Удрив по мускулите на коњот. Наеднаш тој пак се исправи и фркна.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Се преценија и џабе ги фркнаа парите во кафезите кај овие што на леген јавно се измиваат и ти се кезат во лице.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
