философија (ж.)
Со исклучок на третиот текст (кој, иако истргнат од врзопот текстови во кои се расправа за феминизмот во пост-комунизмот, дава одлична слика за феминистичките стремежи во поднебјето во кое и ние пр(о/е)живуваме), останатите текстови предочуваат дел од главните определби и настојувања на „западната“ феминистичка философија, како и нејзината поврзаност со постструктурализмот, постмодернизмот, (пост)прагматизмот, херменевтиката, феноменологијата, идеологијата, политиката.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Скорешната философија, вклучувајќи ја и Деридината, ни помага да ги согледаме практиките и идеите (вклучувајќи ги и патријархалните практики и идеи) ниту како природни ниту како неизбежни - но тоа е сѐ што таа прави.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Исто така мислам дека оваа неадекватност ѝ стои на патот на една непристрастна проценка на вистинската вредност на феминизмот како философија.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Би било возбудливо да се гледа еквилибрирањето помеѓу науката и алхемијата, философијата и религијата.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Витгенштајн го поднесува Трактатот како докторска теза 1929 година. Членови на испитната комисија биле Расел и Мур, а Муровиот извештај бил: „Моето мислење е дека тезата на господинот Витгенштајн е дело на гениј; но, како и да е, таа во секој случај ги надминува потребните стандарди за степенот доктор по философија на Кембриџ”.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Ја губи врската со пријателите од Кембриџ, а Расел во фуснотата на „Воведот во математичката философија”, која е објавена 1919 година, признавајќи дека на важноста на поимот на тавтологијата за дефинирањето на математиката му укажал „мојот поранешен ученик Лудвиг Витгенштајн”, додавајќи дека не знае дали Витгенштајн го решил проблемот на дефинирање на „тавтологија”, „или дали е воопшто жив”.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Да споменеме уште, Stelarc врз основа на своето усмерување во перформансот развива и вистинска философија на технолошки модифицираното човечко тело: „Телото изразува недостаток на модуларен дизајн и неговиот премногу активен имунолошки систем ја отежнува размената на органи коишто слабо функционираат.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Во младоста, студирав во Цариград, право и исламска философија.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Голема енигма сме ти ние, сине, за антропологијата, за историјата, за философијата, и за што уште не! Особено за историчарите.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Го водеа, сигурно, и необјасниви, мистични пориви кои се зацврстуваа во него за време на цариградските студии кога, покрај правото, ја студираше и источната философија.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Вујната Клементина, небаре на исповед кај еден од отците лазаристи, настојувала да проникне во нивната философија на Балканот.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Татко, кон крајот од Отоманското Царство и на почетоците од Ататуркова Турција, изучуваше право за да стане адвокат, но студираше и исламска философија, за душа.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Подоцна во ноќта Лит и Беренц, покрај чаша вино што ја испиваа во канцеларијата на командантот, се исчудуваа од каде на ова копно заборавено од модерната цивилизација, каде што луѓето живеат едноставен живот близок до природата, без малку како желките од ендемскиот вид царетта -царетта, постои, ете, и човек што толку добро говори германски и толку вдахновено говори за теми од музиката, философијата и теологијата, со стил од салоните на Хајделберг, а не од скромна митрополитска резиденција на еден речиси заборавен јонски остров.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Рајнер сакаше и тој и јас да студираме философија на Виенскиот универзитет, јас посакував со него да го остварам сонот кој некогаш го сонував со брат ми Зигмунд: да живееме заедно во Венеција.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Тогаш Рајнер веќе студираше философија, и јас во почетокот верував дека таа промена е затоа што е премногу посветен на науката.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
