устие (ср.)
Пладневниот билтен не спомена некоја одредена област, но беше веројатно дека устието на реката Конго е веќе бојно поле.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Одевме така, не знам колку, оти времето стоеше во таа светлина; брзината беше бесмислен поим во тој пејсаж, во таа атмосфера на гаснење; веќе одевме кон еден од последните свиоци, пред Велес; отприлика беше некаде околу седум или осум часот, и пред нас веќе се појави мостот, а веднаш зад него тунелот; тоа беше класичен железнички мост, со метална конструкција од левата и десната страна, како коридор што веднаш се влеваше во утробата на тунелот, во неговото темно устие; и, во тој момент Земанек зад мене рече: „Гледај“. „Онде, долу“.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Недалеку од изворот и устието на реката, во семејството на кое му е судено да доаѓа од некаде или да оди некаде.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Гледаше меланхолично како галебите се оддалечуваа, во висок лет, кон устието на реката, на патот кон Солун, градот на нејзиното среќно детство, во вителот на големата светска војна.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Милно изобилство. Независно од количеството. Од устието. Уживам да ја гледам на куп.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
