упадне (св.)
— Да се иставиме, туку каде ќе се задржиме кога ќе се раздени и кога ќе нѐ поткачи Бахтијар? — му упадна Митре Влавот.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Откако оние што се нарекуваат спасители на верата, со огрлица од заби на див вепар околу дебелиот врат, упаднаа во Градот, и расфрлајќи пцости и оглодени коски од недоноќните гозби, ги изгнасија плоштадите, не е сигурен дали следниот пат ќе се запрат на искршените порти и ограбувањето...
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
- Точно. – упадна куклата – убавица – Го чув гласот, но не знаев чиј е.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Упаднавме во варварство, општеството станало криминогено, владее криминалниот елемент и се здобива со статусот на национално херојство.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Повеќето луѓе можат да го протолкуваат проектот без да упаднат во овие или-или сценарија.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
А тогаш еден друг, сосем различен глас, еден тенок, култивиран глас, за кој Винстон помисли дека го слушнал веќе порано, упадна: „И, патем речено, кога сме веќе кај тоа 'Еве една свеќа, да ти го осветли патот, еве еден џелат да ти го скине вратот'.“
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Добро сторив што брзо потоа му упаднав на Лауша дома и особено што писмата му ги побарав пред жена му, инаку можеби ќе се повлечеше, ќе се извлекуваше на мало пијанство, вака немаше каде.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Ќе упадне ли во некој ред или пак целата материја на крајот ќе бара преструктуирање.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
И едно утро, во Рамалах, идната престолнина на неговата палестинска државичка, израелските полициски сили ќе упаднат во куќата во која престојувал Арафат.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Најголемиот комита меѓу партизаните и најголемиот партизан меѓу комитите, Драгутин Павлович Шлатас со рејбан цвикера и жута машна упадна у мојата дневна ко Германец у четрспрва.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Упаднав утрово во сред муабет на две баби во автобусот бр. 5, на добро разработена тема, и со внимание ја проследив сета дискусија која се разви на половина автобус, на горната платформа и сите здушно учествуваа во правењето на сармата, од тоа дали е поубава од лански лист чуван во сол и вода или е подобар свежо набран од „еколошки“ двор во Карпош кај баба Нада, која лозниците никако не ги прска дури не накалапи 30 пакетчиња.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Значи, владеел табиетот, а не духот на човекот! упадна Камилски. Така е!
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
