убива (несв.)
Комитетот кажуваше дека нема чети, нема противдејство на реформите од негова страна, а пак Турците кажуваа дека има чети, населението дека има оружје и се готви за востание, војската има постојани судири со четите, четите ги убиваат мирните жители што не ги слушаат и му се верни слуги на падишахот.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Ме убиваа како мирисот на твојата болница. Лазеа по мене како инсекти.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Јас не можам секогаш да мислам на твојата болница. тоа заморува, убива.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Истрели! Кога човека го стрелаат од грб, тие убиваат со него и сѐ што носи тој во себе, од првиот ден на свеста до последниот чууен истрел.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Тоа беше вест што убиваше, вистинско сознание во пијанство пред кое и рамнодушноста запенува и се пропнува како исплашен коњ. „Тој те пцуеше“, чу и се тргна, ги спушти од дланка двете копчиња во празната чаша.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Но додека го јадеш црниот, не ставај го на трпезата безволно, презриво: тоа го убива апетитот...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
И така од чудно убавиот лустер таа направи плашило, грозно и страшно плашило кое потискува, измачува, убива...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Во оние години кога убивав малигани... Сѐ додека не се нурна во треската, нејасно, скоро не сакајќи, мислеше на малата девојка од паркот.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
И сите нив ги грабнуваат, ги убиваат или ги затвораат пак - ноќе.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
- Убиваш, а зошто го правиш тоа? Мразиш, а не знаеш кого и зошто мразиш.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Сте го убивале тоа што го мразите, јас пак тоа што го љубам. И, ние сме квит.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Не попусто знаеше тој по цели ноќи да ги раскажува оние романи, што беше ги читал одамна, пред војната, во весниците, во кои секој секого го убива, или пак само некој некаде е убиен, а после сѐ друго се врти околу тоа, сѐ додека не се разврзе на крајот.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Мислата и грижата за учителот се мешаше со гладот и непроспаните ноќи и сѐ повеќе ја убиваше и смалуваше.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
14. УБИВАЈ СО ЛАФ, А НЕ СО ПУШКА - тоа ли е тринаесеттата заповед за денес, ги шири некој рацете божем да те гушка, а гледаш: ти го плете надгробниот венец...
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
Ко арангели ми стојат над главата. Се чудам оти не ме убиваат. 165
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Луѓе, викам, ако го сретнете некаде господа, викам, убијајте го, не мислете му ја, искршете му ги нозете, изгазете го, викам.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Сум се замислувал како голем јунак, џин кој ја убива седмоглавата ламја и ја спасува кутрата кралска ќерка... Сешто!
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
И рече: „Дојде време да се убива брат со брата и никој да не гледа ни пријател, ни роднина.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Нѐ удираше црн дожд, нѐ убиваше силно сонце, се пробивавме низ најстрашна снежна фортуна, не, ништо не можеше да нѐ врати од тој пат, да нѐ оддели од тој човек.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Тие тепаат, но не убиваат. Правилото е: Осакати, ама не убивај!
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
