тропка (несв.)
Шо велите вие на вој збор? Сите четворица запреа да дишат, само Нешка ги тропкаше гровчињата на крстот и весело пискаше, смеејќи се и вртејќи се на сите страни, небарем сакаше да се пофали: што подарок ѝ донесе чичко ѝ Трајко!
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Мажите, што го носеа мртовецот, се менуваа постојано, а тој, Змејко, со торбичката со читанката и со таблицата преку рамо ги притискаше со раката кондилите и моливите да не тропкаат внатре и мислеше на тагата, мислеше на жалоста, ја носеше врзана во еден цврст јазел во грлото, го раскинуваше и него и му го сопенаше здивот, но мислеше како ли расчешнува таа кога оној, што го носат мажите, е твојот татко, да е скраја и далеку.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Кога влегоа во варницата Шишман го извади кутивчето, го намести камчето внатре, но го држеше в раце да не тропка.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Беше обул едни нафиксани кондури и тропка по камењето. А кондурите светат. Огледало.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Тој час некој или нешто се засенува од таа страна на прозорецот, потоа тивко и претпазливо тропка на џамот.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Тропка по олуците, се разлева по прозорците.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Под мене се истураат празните чаури, ми тропкаат на земјата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
После се оддалечија војниците, вели, тап, тап, слушам, им тропкаат поткованите кондури.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ги подотворам очите со надеж дека... Тоа не е ѕвонење на вратата туку жена ми со лажичето тропка во тасот за чај. Го меша.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Се сеќавам како одеднаш затреперив од ужас кој ме обзеде кога слушнав дека една бубачка тропка низ цевката.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
„Кој е тој Колумбо?“
„Првин да се раздолжиме, пријателче, со триесетте аспри”, почека дубровчанецот, вадејќи од џебот грст метални парички со кои почна нестрпливо да тропка.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Да се биде сам со неа
која е тука некаде
но сѐ уште неартикулирана
барем од овој агол од кајшто јас гледам
веќе тропка по прозорците
веќе грепка во очите !
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Жената не одговори. Тропкаше со нога, заслушана во некаков такт.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Заразена од нивниот мир, Марија се стутка на седиштето и му се препушти на дождот кој тропкаше по стаклата од прозорците.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
