трендафил (м.)
Да, солзите на навредените целата утрин кобеа лошо над моите Ко трендафил алов црвенеа децата кутри: остро ги укорив своите.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
А в бафчи трендафилите слушаш ги - со темницата шепотат севда без мерак, шепотат - златни времиња!
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Ако жена не донесов ѓул- трендафил во одаја верна, добра млада љуба - не ме к'лни, не ме жали; во борбата другарката с'лнце сјае, с'лнце трепти!
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
И токму сакаше да се тргне од прозорецот и да се привлече до топлата печка, кога на трендафилот што беше веднаш под прозорецот слета едно врапче.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Целата куќа така замириса како да беше градина со расцутени трендафили...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Одаите стојат постојано послани со тешки скапоцени килими, а гостите се честат со маџун само од трендафили и смокви. Чорбаџиска куќа.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Мачорот стоеше до трендафилот и го стресуваше снегот од грбот, што се одрона врз него кога скокна.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
А палавиот зрак потскокна, ги мирисна уште еднаш белите трендафили и се изгуби некаде меѓу џбунчињата од рибизли.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Мајското сонце се расплинува врз светлото кадифе на масата, вивти во букетот од трендафили ја оживува на ѕидот сликата на човекот со мундир и златни еполети.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
- Сѐ што е убаво, есента го зема, - тихо си шепоти Билјана. - Трендафилите,овенаа, кајсијата е гола. Сега и црешната оголува. Да, сѐ е оголено.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Малинка и Златко ги гледаат трендафилите. Како првпат да ги забележуваат. Навистина се убави.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Ноќта и нам нѝ се криеше меѓу трендафили под прозорец Земјата ја пишуваме со мала буква И кубиња стоеја заклучени зад ридоите.
„Камена“
од Анте Поповски
(1972)
- Убаво, убаво ви е овде! - вели најпосле. - Имате убави трендафили.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Употребени се сите градежни материјали со кои се располагало за што подобро да се истакнат шарките и украсите на куќата, да се уочи бордурата, фризот, симсот под стреата, цолбанките над прозорците и вратите што претставуваат прекрасна орнаментика, вез, разграната лоза, муренкови лисја, трендафили, леси, плетенки дворедни, троредни, гулаби доближани со клуновите, пауни, еленчиња, риби, сонце.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Каја слета на најголемиот трендафил.
„Раскази за деца“
од Драгица Најческа
(1979)
Тоа е цела алеја од „рози“ а статистичарите забележале дека 10.000 китки трендафили и уште 200.000 китни разни други цвеќиња ги красат алеите по сиот парк.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Кога нејзиниот пријател, кој беше учител на едно големо јапонско семејство, одржуваше предавање во Санта Марија во Калифорнија, таа беше во позадината на публиката, стоејќи на столот, со високи потпетици, крзнена бунда и црвен трендафил во косата.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Цртав црвени кули кои се одмотуваа сѐ додека не создадат прозорец кој личеше на трендафил или мандала со рабови од радиум.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Отсечува две китки од трендафилите, црвена и бела.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
Од брашното што го добивавме со социјалистичките купони, но и од црната берза, Мајка, според рецептите од гастрономскиот дел на Ла Ринашенте, ја дополнуваше својата балканска симфонија во развлекувањето на тестото, во дотогаш за нас невидени форми на макарони, лазањи, равиоли, дополнувајќи ги со сокот од доматите кои ги одгледуваше во градината во која садеше босилек, но и каранфили и трендафили.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
