струпка ж.

струпка (ж.)

Гласот тенор, распеан, дури весел: - За духовитоста им благодарам на струпките и трњето.
„Или“ од Александар Прокопиев (1987)
А велат, кој ќе ѝ поверува на жена му на Комесарот најмилото му се нафрлува уште истиот час со струпки“.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Ѓаволи, ѓаволи на ниски коњи крилати. Голи жили пресечени, гнојни струпки нелечени, триста тајни неречени. Гради да скинеш, очи да избиеш.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)