струи (несв.)
Благо струи низ жилите - целиот ме тресе.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Двајцата пријатели се долепија до еден процеп на прозорот низ кој струеше пријатен топол воздух.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Под бакрената кожа на нејзиното лице крвта брзо струеше.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Лабаво струеше низ него и го оддалечуваше од започнатиот разговор, од темното струење во тој разговор. Водата го разблажуваше неговиот мрак.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Струи во неговото лице забрзаното дишење на девојката.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Го удри по лице светлата жица од прозорецот, од неа сега струеше жештина, а викотниците како да излегуваа од неа и се истураа во собата врели и мачни.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Од прозорецот струеше зрачење, оскудно и колебливо, меѓу десниот раб од прозорецот и палмата откриваше тенок раб светлина.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
На врвот само легнав и не гледав, како другите, ни кон авионот ни кон ливадите, туку лицево го нурнав во влажната лединка и, зазбиван, ненаситно ја полнев устата со свежина што студено струјкаше низ тревата.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
- Некој доаѓа! Некој доаѓа! - струеше шепот по нивните студени, издолжени тела.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Северниот ветер што дуваше од утрото, ги беше скршил некаде своите крилја, па сега изгледа над планината струеше топол јужен ветер.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Му ги триеја рацете и нозете, ја гонеа крвта побрзо да струи низ жилите.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Струеше тихо ветренце од север.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Вистина сонце нема, не се гледа, но според светлината што струи од небото, и тоа е на заоѓање.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Тивкото ветре што струеше од реката го зафаќаше мазното лисје на мамутските тополи што долги години самееја спроти тврдината небаре решени да ја надвишат.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Значи, воздухот сигурно струи до скривалиштето, па спрема тоа, нема опасност Чанга и козите да се задушат.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Животот повторно забрзано струеше низ нашите жили.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Бранови на звуци струеа низ мојата коса како некој да ме милува.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Музиката струеше низ мојот грб и се појавуваше на врвовите на моите прсти.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Веројатно, бурата и магнетните сили, кои при тоа се создаваат, се во „врска”- со генералната наредба која струи до сите јагули како повик за да го започнат големиот пат.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
И еве сега, и во оваа бурна ноќ, струјат јагулите под разбранетите води.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
