стражар (м.)
Улицата беше пуста како што беше пуст и животот, и темна како лицето на стражарот.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
На нејзино викање, почна да се кашла некој и да ја кара кучката која, како верен стражар, навистина осети оти некој тропа и стои на малата врата.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Притребаа секретари, писари, стражари. Што не треба за уќумат?
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Влегоа и двете заедно и застанаа на сред куќа. — Еве а бре, Крчо, еве а. Откога а дотерам со стражар.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Одеше несигурно. Под она скаменето стебло, исправено како стражар над рекичката, го стаса детето.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Зад клупата на која седам помеѓу двајца безоблични и неподвижни стражари во бело, можеби само на чекор од мојот грб, слеана е во масив на бес страшна глутница од сите оние што ме следеле, што ме труеле и што ме довлекле во овој пекол.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Се тресеа кога стражарот се накашлуваше пред вратата и чекаа да се отвори оваа за да ги изведат или тука да ги исколат.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Кажуваат дека судските стражари го спровеле во едно далечно пусто поле, да живее како туѓинец и да ја издржува казната.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Стражарот ќе стигне до работ на зградата, потоа ќе направи полукруг околу себе, потоа неговиот грб ќе почне да се оддалечува во спротивната страна. И токму така.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
- Половината е за тукашните чакали: Џемал-ага ќе земе колку ќе земе, па директорот колку што треба, па дежурниот на вратата, па стражарите што ги проверуваат донесените однадвор работи.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
На стражарот сега не помислува. За тоа не е потребно да мисли веќе.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
- Почекајте малку! - рече стражарот. - Треба да ве пријавам кај управникот на затворот.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Стражарот внимателно го изгледа сиромашниот кираџија, го измери од главата до петиците и се сврти околу коњите.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
На врата, на стража, стоеше вооружен стражар. Гоце и Ѓорче му пристапија.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
- Грацио, боно бамбино! - израдувано викна стражарот со брадичката, го зеде шишето и кошничето со јајцата и влезе во стражарницата.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
На скалата не пречекавме многу: само неколцина што успеале да јурнат низ ходникот. Но и тие се струполија крај стражарот на вратата.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Мило ми е што повторно ќе можам да се качам на вовчето да трчам по прозорците додека тоа со клокот и тресок се провира низ планинските процепи или низ селата со куќи построени како стражари крај пругата.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
На секој прозорец стоеше по еден стражар.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
- Кажете ја лозинката? - заповеда стражарот. - Крушево! - одговори Евто, а стражарот додаде: - Куршум! - и ги поведе...
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Стражарот и натаму мавта со цевката пред него.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
