слога (ж.)
Ја искам сенка, ја искам прохлада, Душевна ја искам тишина, Че клето ми срце доста вече страда, И сја нагледа вцекаква злина: Коварство сос бедност, сос гордост лукавство, Сон мртов, глупава простота, Љубов на слова, и слога без братство, И хитрост, лâжлива доброта.
„Пeсни“
од Рајко Жинзифов
(1863)
Тогаш Младотурците рекоа дека слобода носат за секого, комитите нека си се вратат по дома: да живееме сите братски и во слога.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
„Проштавај, апсанџијо мој, тоа сум што сум и ќе бидам пак тоа. Сложи се со тоа, па да има слога меѓу нас“.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
И сѐ си одеше добро до оној ден кога во семејството на Профим, во неговата слога и љубов, не пукна нешто како кога одненадеж се расцепува небото и удира гром.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Се чудам како може и стрмно и рамно да се стави во толкава слога.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
По 14 години совршена слога и бурен емотивен живот, женката умре. Човекот стана луд од тага.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Никогаш немаше кавга меѓу нивните две семејства, напротив, само слога.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Споените алиња, ги спојуваа во слога и љубов и нивните дедовци и татковци, баби и мајки.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Јас го молев да ми договори ауденција кај султанот, како мухтар и како човек што ја штити државата, но и Маказар и целиот крај, зашто имаше неправди спрема рисјаните и за да има мир и слога, треба за сите да биде добро и според законите.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
И, ко што е редот, се свртев кон изгрев, кон Св. Спас, ја кренав раката, се прекрстив и благословив: - Господе, дај им челад на младите, дај им здравје и арнина, дај им слога и топлина, во срцето добрина, место козина коприна, куќата со азно покриј ја, до крајвека, до амина.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Со векови, овде, крај Езерово, рисјани и муслимани живееја во слога и во разбирање!
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Но, сине, знај, во оваа земја на езерата некогаш луѓето живееја во слога и во разбирање.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Слога владееше во нивниот дом.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Името се состои од два слога трај и анка! Ако на слогот трај му се одземе последната буква ј ќе се добие тра.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Знаеше дека сега ја почувствува слободата на природниот дух кој го водеше низ животот, по патот на правичноста, слогата и простувањето.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Лицето на Господ Бог, во неговите темни дворови, се замагли, зашто рамнотежата на слога со сопствената околина беше нарушена.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Хјустон е град на нафта. Бушотините и луѓето живеат заедно, во целосна слога и хармоничен соживот.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Свесни сме дека е тоа долг и неизвесен процес, но ние сакаме да си го направиме своето, во прилог на идните генерации, за тие да живеат и да работат во слога, разбирање и хармонија.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
