симпатија (ж.)
Таа борба ќе им ја симне маската и на едните и на другите и ќе ги востанови симпатиите на европската јавност и на европските влади во полза на новото течење и против лажливците.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Ослободените „братушки” сега не сакаат да си ги признаат своите грешки; ете зошто изјавуваат дека тие се сите русофили, и дека го милуваат рускиот народ, но не ја милуваат руската влада, која не ги изразувала народните чувства кон Македонците и негативно се однесувала кон секоја искажана од народот симпатија кон нив.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Затоа тој со особени симпатии гледаше на Србите, а особено на српскиот јазик.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Бараше од раководството од секое село да им праќа луѓе за караули — стража — каде што денува и кога почна да ги собира сите црквени пари под изговор дека со нив ќе купува пушки, кај селаните изгуби секаква симпатија и доверба.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Ѓорче им раскажа каква е положбата во Бугарија: — Народот со симпатии ја следи нашата борба и готов е да ни притекне во помош, но правителството се изговара дека се најдува во тешка политичка положба и не позволува никаква акција во наша полза.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
И тогаш ме осудија за симпатии кон Југославија.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ај, тогаш може да беше детинска симпатија; нешто што брзо се врзува и брзо се кине, но што е ова што ми се прави сега? А и Михајло Горачинов...
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ние принципите не ги даваме за некакви привремени симпатии.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Драмата може да почне. За помалку од минута, публиката веќе реши сѐ околу симпатиите и антипатиите“ - можеме да ја сметаме за пример на елементарна симболика која не го вклучува културното наследство.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Од содржината пак ќе му биде веројатно секому јасно, каде се насочени моите симпатии.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Ги зачуди и Дедомразовите живи очи, иако неговото срце, подзапалено од симпатијата, во одредени моменти знаеше да се соземе, да падне на земја смирувајќи ја топката огнена што удира во мирните вијуги на неговиот мозок.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Најпочестено е местото што ѝ припаѓа на Нова Година, неговата симпатија, поради која патува со прекршена стрела на својата рана.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Постоеше една нишка на разбирање меѓу нив, поважна од симпатијата или од едномислеништвото.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Можело да се случи дури и поважни настани од таа твоја прва симпатија, да ти исчезнат од паметењето. Нешто останува, нешто си оди.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Што се однесува до онаа, за некого радосна за други тажна игра на симпатии и на љубомора во дуќанот за сода-вода, барем на мене на почетокот ми наликуваше на обично полско глуварче случајно израснато над тесна полска патека оградена со зеленило.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Лично според она што го пишува неговите симпатии биле на страна на македонските партизани.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Не знам дали го вознемири моето однесување господинот Иван Степанович, но тогаш првпат пред мене лично спомна дека отсекогаш имал симпатии кон својот стар соборец и пријател Семјон Иванович, дека му помагал, колку што можел, и дека, еве, на крајов, го ослободил од оние камати во врска со оној заем за фордот што реално гледано тој му ги должи а сепак не бара да му се платат.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
А лордот Селбурн на кого СОЕ му била потчинета, на 18 јули 1943 година му упатил писмо на Винстон Черчил со барање да се зголеми помошта на Дража Михајловиќ со образложение дека неговите симпатии се „решително на страна на Михајловиќ...
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Симон тогаш со симпатија ми пишуваше за тој човек.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Хистеричите изливи на омраза против населението кое во Македонија се борело против турската власт биле проследени со изразување на дотогаш нечуени симпатии кон султанот и неговите крвави репресалии во Македонија.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
