свест (ж.)
Много л' лежех, малко л' лежех без свест и без памјат... али кога дојдох в себе и погледнах в кашта, видох, синко, што сум сама, нема Турци клети.
„Крвава кошула“
од Рајко Жинзифов
(1870)
Меѓутоа, важно е што тој сепак зборува за таков процес, додавајќи притоа дека пред појавата на српската пропаганда националната свест на Македонците била разбудена „на половина”.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
И така Бугарите во новиот слободен живот се јавија како народ без традиции, народни идеали, свест за народните и државните интереси и историско наследство.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
2. Поимот „еволуција” во речникот на Мисирков и на неговите истомисленици означува програма на „новото движење” што бара првин национално обединување и изградување на македонската национална свест на народот поделен од пропагандите, оневозможување на туѓинското мешање во Македонија, развивање на самостојната македонска култура, јазик и црква во рамките на Турција и под контрола на големите сили, па дури потоа полно политичко ослободување од Турција и создавање независна македонска држава што може да се вклучи и во разни видови федерации или конфедерации на Балканот или меѓу јужните Словени.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Зборовите навреме му допреа до свеста.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Добро- зло? Нејасно се зачна ова прашање во мојата свест затоа и одговорот јасно не можеше да го исчепкам од кожурецот на мачењето.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Улицата ја набљудував само со едно око и настаните ги таложев на крајот на својата свест та и да не сакав новостите лесно допираа до мене.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
На Доста ѝ попуштија болките на крстот, се поолади малку, се поиздиши длабоко и свеста ѝ се поврати.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
И кога дојде саатот новиот човек свет да прогледа, Доста веќе беше изгубила свест.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Сивото тесто околу него сѐ повеќе раснеше лесно надраснувајќи ја неговата свест.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Чувствувајќи дека брзо ќе ја изгуби свеста, просто, како поинаку и да не може да биде, узна: ако некој не му помогне, нема да стане.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Тука се кинеа нишките на свеста како лента на безвучен филм а продолжуваа пак под една улична светилка.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Освен негде, на многуте дна на потсвеста, или свеста, или нигде.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Ги истиснуваше од каналите на свеста, капка по капка, продуваните денови.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Да ѝ каже ли дека болката под третото ребро ја почувствува сега првпат со својата свест и дека сега знае: таа почнала порано, пред да го бараат низ нишан, порано од денот на гревот забременет со безброј нови гревови, секој со сета боја и свој звук.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
За миг ќе му испливаше во свеста таа - мечот и ќе молснеше, ќе раздвижеше и разбеснееше во него нагони за протести, ломови...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Сликите во квадратот на прозорецот замрсено се одразуваа во нејзината свест.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Страшно беше сознанието што свеста, менејќи ги боите и облиците на одразите, му отчукува дека во овој миг полудел.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Сосема да ја избрише нејзината присутност во својата свест, да ја направи безначајна, до крај индиферентна. Свесно избегаваше да мисли на неа.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Насмеј се задоволно, но не речи дека ова е фамилијарност и протекција и дека ја навредува твојата пролетерска свест.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
