свадба (ж.)
Пред свадбата девојките, затворени ко пилци, сред мечтите се носат рој. Нив бог ги гледа.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Би свадба, доби, и времето беше приближило да си одат штрковите на својот вилает.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
– „Ах, проклет да е тој саат, си велел сам со себе Силјан, кога им грешив на мајка и на татка, да ме втаса ваква клетва, бев човек сега и да си ги пречекав сватовите, и јас да се веселам како сите што се на свадбава.“
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
По малку време се приготвиле свадба да прават за Босилка, чунки одамна била свршена.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
ТЕМЈАНА: А што е друго сето ова! Денес, на свадбата при првата брачна ноќ!
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
Во моментот кога ќе треба да се најдам во првите борбени редови, јас правам свадба…
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
Помладите еден по еден ја напуштија свадбата! Јадење и пиење имаше колку да сакаш!?
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
ЈОРДАН: Де! Де! Триест лири за Симка и дваесет за свадба, доста се. Педесет лири не се многу...
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
КОСТАДИН: На свадба со пари се кани!...
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Да го жениме, да му ја јадеме свадбата, а тој нас опинциве! (Пие неколку пати едноподруго и го фрла пагурчето). (Општо смеење и радост).
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
КОТЕ: Да сте живи, да ви ја јадеме свадбата.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Сега ќе се женам и на свадба ќе те канам. Ама да ми дојдеш!
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Еве, да ми го паметуваш зборов: ако ме дадете за него, на самата свадба, на самата веселба, дома му кај него, ќе се отрујам.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Кај невестините, пак, свадбата почнува од петокот, кога се меси тестото, како и кај зетовите.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Но денеека беше петок, та Дуче немаше да има многу работа како во сабота и затоа и тој цврцна како другите пријатели и му издекламира на зетот една своја солена декламација, од оние што ги имаше на стотици за секој случај, а особено за свадби, крштења и првичиња.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Затоа „влезе ли свадба — држ' не пуштај", мислеше не само Пушмарко, Баба, Јашмакот, ами и Пане ситничарот, Милан куменџијата, Рампо чешларот и други чаршиузлии.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
На една недела пред свадбата, стрико Благоја го разбудија од сон тешки удари во залостената врата.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Уф, тоа ќе е нешто. Ништо не ќе разберат од свадбата.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
- Се вратив од свадба па ми рекоа дека сте овде.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Дај боже да е жив, ама нели не е крај нас да го гледаме, не ми го топли мене срцето – ѝ одговараше старата и се приготвуваше за две свадби во зимата што наближуваше. Да си го ожени Јошето и да ја омажи неа – Анѓа.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
