самоуправување (ср.)
Врз основа на чл.23 од Берлинскиот договор, во 1880 год. Високата порта подготвила еден „органски устав” за самоуправувањето на Македонија што бил прегледан и одобрен од една меѓународна комисија составена од претставници на потписничките на Берлинскиот договор, којашто заседавала во Цариград.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
На почетокот се бунев, објаснував, ја тргав железната завеса, ги набројував републиките, верите и јазиците, ги откривав адутите, убавините на Дубровник, ја истакнував разновидноста од култури и пејсажи во малата балканска земја, дрдорев за убавината на нашиот брег, чистотата на нашето море, за предноста на нашето самоуправување, нашата релативна демократија, нашиот пасош кој секаде го признаваат, нашата позиција помеѓу Запад и Исток, нашиот софт-комунизам.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Лук и вода - прифати Сојузниот, нека функционира нашето самоуправување со пазарно стопанство, без капиталистичките односи, па веднаш ќе му се види крајот. Зарем не?
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Од педесеттите години започнал процесот на работничкото самоуправување.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)