рипа (несв.)
Стариот Циганин рипа од радост до бога, а чорбаџи Теодос се кине.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Нека рипа брадата до господа ако сака!“
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Кокошките на патот рипаа од место кревајќи облаци прав, а зачудените луѓе зад нив, уплашени, погледнуваа по улицата нагор чиниш да видата дали арамијата сега по нив не влегува в село.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Седум влади се откажале од своите фотелји, осум претседатели липаат, девет министри од очај околу детските кревети рипаат.
„Најголемиот континент“
од Славко Јаневски
(1969)
да не стекла пак реката, да не ги откорна овошките или само алето, е во Америка алињата им се дома, в среде куќа, е па водата нема узда, не се запира со прачка и со викање, а да ја видиш онаа вода што се оди со денови, еднаш ни рекоа денеска морето ќе игра, а кога игра морето, не играјте вие и кога зеде да рипа, да станува и да седнува, леле мајко, потплашена кобила, фучи и се пресега преку бродот и го прескока и 116
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
JOH Зимата, речиси, се мавтавме. Рипавме трисок, фрлавме камен од рамена и пишувавме писма.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ни рипаат олкави меури.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Кашлам, рипам, се давам: ми се тркалаат солзи по лицето.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Се бркаат... Рипаат над бездните меѓу високите оџаци...
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Дечињата рипаат од радост.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
„Сакаме да го гледаме бесењето! Сакаме да го гледаме бесењето!“ скандираше девојчето, сѐ уште рипајќи наоколу.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Двете сестри скоро истовремено зборуваа: - Кога пристигна телеграмата од Хелвиг, сме рипале од радост дека ќе се видиме. Најмногу за Карл.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
