репертоар (м.)
Хорацио не сака да го прекинуваат, а репертоарот на неговата актерска мамика е, како секогаш, сосем убедлив, па кондуктерот, извинувајќи се, тивко се повлекува.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Јас веќе почнав да го вежбам тројното салто на палачинката, го вклучив засилувачот да се загрее и го подготвив твојот омилен репертоар на стари, забавни, македонски, најубави...
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
Ова, заедно со разорниот репертоар, допуштениот или компулзивниот, служи да го одвои човекот од сопствената деструкција.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Како моќен доказ за тврдењето дека на крајот луѓето се оние што одлучуваат кои културни артефакти ќе ги изберат меѓу понудениот репертоар, често го наведуваат податокот дека и покрај екстензивното огласување на пазарот пропаѓа 80 до 90 отсто од новите плочи и филмови.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Режисерот, врз елементите на понуденото „сценарио“ на домаќините, односно посета со цел да се избере драма за Албанската драма во Скопје, по повод 100 – годишнината од раѓањето на Сталин од театарскиот репертоар на Албанија, имаше посебно место во делегацијата, но на тоа не обрнуваше посебно внимание.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Врежување, прободување, саморанување и исцрпување на телото во секаква форма го прават основниот репертоар на постапки со коишто овој модерен примитивец од Лос Ангелос се служи во своите театарски остварувања.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Дали сфаќа дека со овој репертоар ќе биде локална, или во најдобар случај регионална ѕвезда, или едноставно се се случило спонтано, не знам.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Театарот продолжи да работи, но со стариот репертоар.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Костадин но и Петар беа момци со посебен оштар дух, имаа огромен репертоар на вицови, анегдоти и досетки и секогаш знаеа многу вешто да ги поврзат или да се инспирираат од темата на разговор и да ги насмеат соговорниците.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Не по своја волја, животот и денес ќе ме натера да продолжам, повторно и повторно со играњето на истата претстава која на репертоарот на животот е уште една бедна улога.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Една од претставите на репертоарот беше „Мармалад“, претстава која на годинашниот МОТ ги собра сите симпатии, како од публиката, така и од стручното жири.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Таму ги моташе своите цигари од кафеава хартија, читаше од здодевната книжевност достапна на ранчот и си додаваше импровизации на песните од репертоарот кои ги пееше извонредно експертски на гитарата.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Семовиот репертоар се состоеше од педесет и пет смешни приказни и околу триесетина или четириесетина песни. Но, по никоја цена не запираше тука.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
За таа цел ти праќаме песнарка во која има и многу песни од репертоарот на славната Црвена армија“.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Најпосле, никој – барем ниту еден геј-маж – што го слушнал Дејвид Даниелс како пее или кој преслушал снимка од него како пее романтични песни компонирани за сопран, не би можел да не наѕре некаква врска помеѓу неговото усвојување на женскиот гласовен репертоар и настраниот облик на емоционалниот живот што честопати изгледа дека ја придружува хомосексуалноста.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Способноста да изведеш таква реплика карикатуристот од сиднејскиот геј- весник ја третира како дел од машкиот геј- репертоар, типично дело од машкиот геј- театар, кое си е на место во машкото геј- општество, но непримерно за училницата.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
