растегнато (прил.)
- Затоа ти толку знаеш, - растегнато рече Ангеле.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Ѕурам бледо во неговото заруменето, растегнато лице, но тоа не му пречи да ја продолжи тирадата: - Таа беше типично мазохистички расположена особа, која сакаше да ми ги пренесе своите ставови.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Одеднаш се вкочанува, очите му се подзатвараат и полека, полека со лице растегнато во израз на опасност се врти кон не. при. сликар.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
