разбудува (несв.)
А јас, лудо, сум сиромав: Сам легнувам, сам станувам; На полноќ се разбудувам — Мало моме побарувам!
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
За умрените се дава на живи разни предмети и продукти да им се најде на тој век сереј — волната кога ќе се попари пушта жолта течност која се зика „сереј“ симсиле — род, потекло синдилија — кременисување од високо, паѓање, несреќен случај синдрак — синко (аугментатив од син) синија — софра, трпеза сињелко — господ кој се наоѓа на синото небо скипне — догорува оганот, скипнува сонцето, животот на човек кога умира скисна — ми се досади скопец — женски накит од сребро или бакар подресен со пари или трепки скорнам — разбудувам, дигам некого од место скубам — пасам трева слеа се — се стопи како восокот што се топи слог — нива слог сповојница — веселба по повод на новородено дете српјановец — рид над селото Витолишта сртам — висам, се врткам околу тебе срчка — види срдешница срџба — лутина ставам — се сретнав со тебе се ставив со некого, 2) Станувам од место старавински — од село Старавина стегната рака — скржав, стипца, циција стигна — роди, се породи жена стопанот — мажот, сопругот страк — парче борина странам (дрва) — редам дрва или друго нешто за товарење на добиток стрелушам — се потплашувам струнено — тканина или плетена врвца од козина суварија — турски жандар, коњаник сугарен —доцна, поназад.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Старицата расправа тивко, без брзање; разбудува спомен скоро покриен со расеаната старост.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Волците слепо ја следеа по бескрајното снежно море и ја оставија, а таа, како да си дојде на себе: далеку ги заобиколуваше јуруците, се плашеше од нивните развлечени песни; ноќе го грееше под срце нејакиот пород и се разбудуваше дури и кога по земјата ќе зашушкаа ланските дабови лисја.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Секое нешто во кое се загледуваше, разбудуваше море од спомени, ја враќаше во далечното минато и копаше во нејзиното срце, кое изгоре во огнот на нејзините копнежи и напразни очекувања.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Се разбудуваше испотен и жеден, нејак да го разбере ноќното кикотење на Мануша и на сувата русалка.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
„Ќе сторам така, не ќе сум дембел“, се смири и уште еднаш не сфати: во крвта на Отец Симеон со протегање се разбудуваше питон: „Ќе сторам така.“ А келнерот притаено му рече: „Мојов пријател одлично се боксира.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Зборовите, тие врели капки смола, посилно печеа од ударите на невидливите мали чекани и разбудувааа нешто далечно, нешто склопчено на некое дно уште таму, в шума, крај вечерните огнови на смоларите.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Оттогаш, секое утро се разбудувам пред муграта и ја гледам. Ова ми е прво утро да ја видам вака валкана, градска.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Ах, еве ги и другите кај се разбудуваат. (Го вади часовникот и гледа.)
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
МЛАДИЧОТ: Свикнат сум да се разбудувам во мугрите.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Арсо е стуткан во спротивниот крај од креветот и гледа со онаа чистота што понекогаш ја мачи Ана, но секогаш разбудува во неа почит.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
- Ана го прифаќа неговото рамо. Допирот разбудува врел трептеж и крвта му ливнува во лицето.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Таа бавно се разбудуваше од некаков транс.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Кај некои тоа разбудуваше и некаков стравопочит, но Змејко не можеше да биде уловен на тоа.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Каде ќе најдам другпат труба да ме разбудува?“
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Попусто мајка му го разбудува додека париските оџаци чадат - Жан Жак од нејзиниот глас полудува.
„Најголемиот континент“
од Славко Јаневски
(1969)
Тоа може да го почувствува само суштество од седумнаесет години кое тукушто се разбудува од детскиот сон.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Сите изнастанаа. Почнаа да трептат со очите, да се трезнат, да се разбудуваат од дремката што им ги беше навалила очите од претераното пиење.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Ги разбудувам децата и слегуваме долу, кај кравата, кај магарето. Се пикнуваме во едно ќоше, се криеме.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
