радикален (прид.)
Плашејќи се секогаш од радикални решенија со смекната душа од селидбите, од ударите на судбината, тој сега гледаше дека децата се ослободени од неговите фрустрации, но го плашеше тоа да не предизвика спротивен ефект во новата средина, па да се урне неговата морална тврдина.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
А кога постариот брат влегуваше во политиката, главен советник, амортизер на неговите занеси, радикални замисли, засилени реакции, избрзувања, илузии, беше татко ми...
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
ДЕРИДА РОЏЕР: Во Германија сега се расправа за рационалноста и ирационалноста на радикалната критика на умот.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Секоја од овие можности има донекаде различни предности и недостатоци. Најмалку радикален чекор кон ублажување на забраната би било класирањето на дрогите по категории при што би се легализирале најмалку опасните.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Холанд се колеба помеѓу еден радикален копнеж за субверзија на старата традиција и еден либерален копнеж за востановување на врски и можеби паритет со една традиција која не можеме да ја игнорираме.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Без сомнение, во однос кон светската заедница српскиот PEN Центар се наоѓа во состојба на радикална резигнација.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Дали бројните прилози околу легализацијата на тешки дроги што годинава се најдоа по многуте светски и домашни часописи, значат вовед во радикални промени во третирањето на човековите права и слободи, или нешто сосем друго?
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Тоа ја означува состојбата на антрополошката нерешителност; можеме да ја споредуваме - на друго ниво - со состојбата на транссексуалност како и со радикалната нерешителност во микронауките во поглед на статусот на субјектот и објектот.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Доколку на италијанскиот фашизам му го додадеме радикалниот антикапитализам (кој врз Мусолини никогаш не дејствуваше нешто особено) тогаш го имаме Езра Паунд.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Меѓутоа, вистинска, е тагата во очите, тој поглед позајмен од Buster Keaton. Wil- liam Seward Burroughs е радикален во правата смисла на зборот, револуционерен креативец и нонконформист, кој во едноставниот костум пронаоѓа совршено руво за преправање и борба.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Всушност тој претставува синтеза на обајцата: радикален во формата и провокативен во содржината.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Оние другите - кои баш им беше гајле за комерцијалниот успех - работеа радикални работи на радикален начин и, ако публиката не успее баш најдобро да сфати за што станува збор, тогаш тоа беше тоа.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Економиката на филмските средства пред Ворхол не ја наоѓаме во американскиот филм, барем не толку радикална...
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Доколку оваа држава биде на ниво на предизвикот и ја сфати навистина предноста на граѓанските слободи и демократијата и ги декриминализира лесните дроги, тоа би можело да биде вистински радикален пресврт кон позитивно и отворено општество.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Дали овие зборови - ‘трансгресија’, ‘радикална’ - имаат сѐ уште некакво значење во денешниот уметнички свет?
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Во овој уметнички идеал е содржан истиот постулат кој се открива и во сфаќањето при делување во рамките на општеството: радикален индивидуализам, карактеристично обележје на западниот дух.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Претпоставката за Другиот е можеби само последица на тој радикален сомнеж во поглед на нашата желба.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Облици на нова музика во своите дела воведоа и другите уметници, но Кејџовото место меѓу нив е секако посебно: тој со своите радикални и неконвенционални музички мислења и постапки повеќе од било кој друг ги разниша застарените навики и конвенции на дотогашната европска музика.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
За разлика од движењето на „модерните примитивци“ во коешто главно машките членови преку радикални и нелогични гестови со кои го модифицираат сопственото тело (тетовирање, прободување, саморанување) укажуваат на телото како на последно прибежиште во коешто единката сѐ уште има моќ, тн. „женски“ перформанс, во анализите на феминистичката критика, ја користи присутноста на женското тело со кое манипулира жената- автор (досегашниот објект станува субјект) за да ги преиспита односите на моќ во репрезентацијата на женската сексуалност, разоткривајќи ги симболичките основи врз коишто почива начинот на гледање во „машкиот“ свет.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Следеше неизбежната, првин радикална, а потем умерена дебургизација.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
