прозива (несв.)
Вешто ги изопачуваше имињата додека прозиваше сериозно и незаинтересирано: - Нека стане...
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Нѐ прозива бригадирката Нина Шчепкина.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Иде некој глас по тебе и само вика, те прозива. Ајде, Небеска, ајде! Каде? Ајде!...
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
