преплива (св.)
Да дадеше Господ една сипаница лоша да дојдеше и сите вас да ве собереше, та после векот едно да не пркне: овде да се роди, ама бело море и црно да препливаат таткови и мајка ви, тамо да видат челад; откако ќе видат челад тамо, еден Господ нека суди и еве јас си умирам".
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
6. Злото наоѓа пат да преплива простори.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Езерото беше убаво, но што кога не можеше да го преплива!
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
21. МОРЕТО ГО ПРЕПЛИВА, НО ТОНЕ ВО БАРА - тоа непливачот за пливач го вели зашто по рацете вакцини му се жарат со болест да му ги лечат болните цели...
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
Не е болката река да ја препливаш.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А кајшто има океан има и бранови за многу напатени души кои жедни ја препливале големата вода и кои во кандилца си ги вардат коралните фитили барем додека одгатнат дали океанот има корени и дали во брановите има кирилични офкања.
„Кревалка“
од Ристо Лазаров
(2011)
Некои се обидуваат да препливаат, ама не стигнуваат до брегот.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
