премине (св.)
Ако овие барања сретнат отпор од некоја од пропагандите, тогаш да се моли турската влада и големите сили да се оддалечат од Македонија деморализирувачките пропаганди, да се востанови Охридската архиепископија, во рацете на која ќе премине црковно-училишното дело за сите христијански народности во Македонија.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Тој коренен преврат, ако станува постепено во текот на цели векови не е опасен, зашто едни делови од него се однесуваат за едни поколенија, други за други поколенија, така што едни делови преминуваат по наследство, како народно наследство, и само некои се нови.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
А штом е така, комитетите од ироничен и пасивен однос кон новото течење ќе треба непосредно да преминат кон неговото поддржување.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Хилфердинг правилно ја истакнува врската меѓу империјализмот и заострувањето на националното угнетување: „Што се однесува до новооткриените земји“ – пишува тој – „капиталот што се увозува таму ги засилува противречностите и предизвикува сѐ поголем и поголем отпор на народите, кај кои се разбудува националната свест, против туѓинците; тој отпор лесно може да премине во опасни мерки насочени против странскиот капитал.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Но факт е дека дури и буржоаската литература што се занимава со германското банкарство постојано мора да оди далеку преку границите на чисто банковните операции и да пишува, на пр., за „привлечноста на банките“ по повод сѐ почестите случаи државните чиновници да преминуваат на служба во банките:
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Се разбира дека е во интерес, на пр., на германската буржоазија, кон која сега всушност премина Кауцки во своите теоретски резонирања (за тоа уште ќе стане збор подолу), да се заташкува содржината на денешната економска борба (поделбата на светот) и да се подвлекува ту едната ту другата форма на таа борба.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Нејзе уште од мала ѝ е всадено чувство на стравопочит спрема чорбаџијата, повеќе на страв, отколку на почит, и тоа чувство ѝ преминало некако во навика, така што нејзиниот страв не е силен но затоа е постојан.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
МАРА: Кинисувај, само со десната нога!... (Анѓеле кинисува, а Мара му фрла пченица преку главата и така излегуваат; при преминувањето преку прагот Анѓеле ја турнува стомната со вода, која се истурува, а која од порано е наместена.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Килерџиите прво го почестуваат кумот, старосватот, оти потоа преминуваат на другите.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
И ја те црна преминав, со страдна душа останав.
„Песни“
од Коле Неделковски
(1941)
Валцерот зативнуваше, неочекувано да премине во војнички марш.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Неудрените и лесно удрени нададоа да бегаат надолу еден преку друг да го фатат мостот и да преминат отаде река.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Овие го преминаа мостот, позастанаа на спротивниот крај, поразгледаа, наслушнаа та пак еден од прејдените викна:Теслуке јок кардашлар – сербес ѓеч”.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Уште рано премина и тој преку Црна на Чебренскиот Мост, каде што му излезе во пресрет поп Пејо со десетина вооружени момчиња од земската чета.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Овие негови зборови преминаа како струја низ целата постројка.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Бесот премина во другите кауши. Кој, кого и зошто удираше во темнината? Глигор и Арсо тоа не можеа да го сфатат.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Молневита студенина му преминува во телото. Побледнува.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Во приквечерината на овој непроменлив декор од агли и суви камени ѕидишта, бликаше оној огромен свет, полн со преживувања, личности, судири меѓу нив, дива гордост, свет што преминал во минатото, но што е така јасен и жив во неговата пламната глава.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Преминуваа од една шума во друга.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Не виде ли јунак Вардар да премине, Јане, Јане ле Бело грло!
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
