прекаса (св.)
Како не си го прекасав јазикот, кога уста отворив. Како не си го прегризав.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ќе седнеме да прекаснеме чорба од киселица, а цело време гледаме во сработеното. 40
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Сите се распердушени, со искршени крилја и клунови, со дупнати мевови, со прекасани вратови.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Арслан бег мислеше на најпрвата убавица во Потковицата, на Руса Јанческа и на христијаните им се прекасаа здивовите.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Манол Форевски си ја прекасува устата, а можеби и душата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
И устата ѝ стоеше згрчена и со прекасан јазик.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А ти се вика, ти се рика, што се вели, ама си го прекасуваш и гласот, не го пушташ.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Но малата жена не можеше да одговори, таа си ја прекаса долната усна и почна тихо да цимолка.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
