преговори (само мн.)
Едните се за вооружено ослободување на Македонија и изгонување на пропагандите, а другите за мирно разрешување на македонското прашање преку преговори со Турција и со големите сили”.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Да се склоневме пред волјата на Европа и четите или да се предадеа или да се оттргнеа во Бугарија, или барем да се направеа некои преговори со реформаторските држави, во кои просто можеше да се рече оти или ќе се оттргнат или ќе се предадат, но нека не го мачат Турците мирното население затоа што може некаде се имаат пушки, тогаш ќе настапеше во Македонија мирно време кога ќе се бараше од Турција да се воведат во полност реформите и да се оттеглат војските од Македонија.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Тоа беше провоцирано и со интригите на Софија во врска со преговорите на МНЛД со турската и со австро-унгарската амбасада во Петербург и со патувањата на некои видни членови на МНЛД со дозвола и со поддршка од турските власт во Македонија.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Скопскиот производител веќе ги заврши преговорите со германските производители на овие материјали.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Во овој јануари во Париз, сепак, беше поинаку, се разбира, пораздвижено, зашто тука се биеше битката за мир во Виетнам, се разбира во тајните преговори крај зелената маса.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Бугарските војници креваат бел бајрак. И почнуваат преговори.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Во 1868 година со Сојузнички договор и со Воена спогодба за оружена акција во Турција, Србија и Грција горните преговори за поделба на Македонија ги санкционираат.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Колку има за ова овде, колку преговори да нѐ прелажат, колку примки, мамки и замки, што се вели, ама, ајде...
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Преговорите течеа бавно. Се одолговлечуваа.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
23 Непосредно по потпишувањето на примирјето, па дури и пред во Версај да отпочнат преговорите помеѓу Франција и новото германско Царство, пратениците на Алзас и Лорена во Националното собрание во една свечена декларација ја обзнануваат својата верност кон Франција.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Преговорите за светската трговија го одразуваат тој ист егоизам.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Исходот од посетите и преговорите беше различен, и не секогаш позитивен.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Резултат на успешните преговори беше отстапениот шкарт кој во форма на инсталации го поставив заедно со изборот од фотографии (слајдови) и го прикажав на јавноста.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
На мисијата ѝ се сугерирало да не зема директно учество во преговорите и на локалниот командант требало да му соопштат дека тие биле „таму само во позиција на посматрачи“.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Во радиограмата до мисијата Bethesda од 6 октомври таа ќе нагласи дека локалните преговори за предавање на „германските единици во Југославија“ требало да се одвиваат директно „меѓу локалниот партизански командант и локалниот германски командант“.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Бидејќи по пат на “преговори“ егзархиската “страна“ не можела да си ја наложи волјата и да ја постигне поставената цел, тргнала по друг пат: започнала да употребува други средства.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Но како што секоја Пепелашка има своја самовила, така и јас по еден магичен телефонски повик го напуштив омразеното работно место и започнав преговори за мојот прв сериозен ангажман во Америка.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Треба да оди тука близу, до еврејските канцеларии, каде што го очекуваа неговите уплашени соговорници што, Боже мој, беше поволен предуслов за успешни преговори.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
По три дена, преговорите се финализираат.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Дури и самите граници се понекогаш резултат на преговори помеѓу локалното општество и централната држава.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
