правец (м.)
Таа отвори училишта, кладе конзулства, го ракоположи Фирмилијана и со сето тоа му даде нов правец на нашето прашање.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Борбата со трите балкански држави не им противречи на нашите интереси, кои се достигаат и со револуција и со еволуција2, или постепено развивање на нашиот народ во морално-религиозен правец.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Тука имаме многу високи планини што имаат разен правец и образуваат котлини, одделени една од друга.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
И, наеднаш во очите му блесна искра: тој решително зачекори накај високите црници, во правец на бараката на штабот.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
И смеејќи им се весело како прв пат кога ги сретна со колата, тој завесла во спротивен правец, мавтајќи им со рака од далеку.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
И на пет дена пред празникот тргнаа четири табури до заби вооружени отоманци во четири правци кон Мариово, палејќи и ограбувајќи секој табур секое христијанско село што им се испречуваше на патот.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
И почна во тој правец да дејствува кај буљукбашијата. My го образложи овој план, и овој се согласи, толку повеќе што и неговиот паша од Скопје му пиша бунтовниците живи да му се испратат, до колку ќе се предадат живи.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Но кој го гони зајачето? Се затскрив малку зад една смрека и гледам, во тој правец од кај што трча зајачето.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Како по команда, рибарите ги поотпуштија веслата, погледите им се приковаа на колјата - дименџијата сосема го крена веслото - чунот подзапре, го измени правецот, него никој не го управуваше.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Момата запре. Бргу ја крена главата и зачудено, како срните пред да одекне истрелот, ги рашири големите сини очи, погледа во правецот од каде што се чу извикот и ги стегна со раката растреперените гради.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Мишко постоја уште малку долепен до стаклото и загледан во тој правец.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Веднаш по паѓањето на Ѓорчета, токму во спротивен правец од Младичот и Ивана, почнаа да бегаат некои луѓе. Веројатно исплашени од пукањето.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
- Па што мислиш ти! - раскажувачот го насочуваше мракот на своите очи кон правецот од каде што идеше прашањето и долната сува уста му се грчеше.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Млад патник со кожен мал кофер се качил на патничкиот брод Викторија, кој по еден час ќе фатеше правец за Истанбул.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Тој седеше повисоко од другите и со показалецот го сечеше воздухот во сите правци, но секогаш кон одредено лице од кругот.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Се оддели од дирата и зачекоре на десетина чекори од неа, напоредно со неа, продолжувајќи да ја следи во истиот правец, но внимавајќи ниеднаш да не ѝ се приближи и не испуштајќи ја од погледот.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Правецот на движењето ќе биде: низ лозјата, врбјакот, па низ потокот - в грб!
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
- Мајката ваша, кучиња едни! - опцу чичко Анѓеле и во правецот фрли бомба.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Потоа ровот почна да кршка и веќе не знаеја во кој правец одат.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Бидејќи фронтот овде мируваше долго време, војската имаше време да го изора ридот со ровови, како по линијата на фронтот така и во правец на отстапниците и пристапниците што обезбедуваше максимално добро функционирање на војничкиот живот.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
