почуди (св.)
Се почуди, се помисли, го тратна малото во пепелта и солта што ги спрема порано, го извалка и го завитка во една пелена приготвена од Доста.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Суви ѝ се боските, господе боже, дали од нашиот страв и нејзе и пресушија боските, или некој ја почуди?
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
А Ѕвездана ми го фаќаа многу очи. Едно излегување и ќе го почудат.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Срцето ми дошло в грло како да ме фатил зарек, како да сум почудена.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Може ме почуди, си мислам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Многу се почудил царот и рекол: - Чија је, аџаба, оваа работа?
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
