потпукне (св.)
Некоја гламна ќе потпукне, ќе ги подзабришам очите од чадот и пак ќе прилегнам.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
да не испадне нашиот брак реакционерен, велам, ние и така сме прогласени за реакционери, вели Макаровски, и само ги врти граорестите очи покрај стрмниот нос, му потпукнува некое старо пламенче во нив, му пламти, а тој само оди, тумара, поднаведнат од својата височина, оди на едно исто место, а секогаш различно под него,
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Камионот потпукнува и присмрдува на чад и бензин. Некоја остра и тешка смрдеа.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Морнарите само се цукаат со устите, потпукнувајќи со јазикот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Додека дедо му седеше насапунет на столчето и се подгледнуваше нагоре кон големата слика на Тито во маршалска униформа над потпукнатото огледало, со помалата слика на синот на Ружди во униформа на ЈНА во едно ќоше, бричот се точеше од каишот.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Истата вечер стариот Голдблум, облечен во ноќна анетрија, додека жена му држеше свеќник над главата, ги броеше, потплукнувајќи меѓу прстите, крупните банкноти што ги редеше на постелата, подготвувајќи ги, заедно со неколку обврзници, како практична поткрепа на предлогот што го подготвуваше за утрешниот разговор со син му. „Дојдете”, ми рече д-р Астерид.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
