потаму (прил.)
Не се запрашуваат потаму: како ќе узнаат кое е мнозинството.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Пак си локал ракија. Тфу, смрдиш како бочва! Потаму од мене, ќе ме задушиш.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
СОФРЕ: И овде така е веќе, никој не ти вели потаму стапи.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
АНЃЕЛЕ: Каде да сакаш да одиш, никој потаму стапи не ти вели.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Не верувам да ти се жедни бригадирите ... – го закачаше весело и потаму тој.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
А потаму што говореа – Мече не чу.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Сето тоа потраја само малку време, а после се’ се смири, само што и потаму јачеше громогласниот смеј на чудовиштето: – Ха-ха-ха ...
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Потаму сѐ се одвиваше некако чудно и брзо.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Немаше смисла потаму да се спогодуваме и јас се согласив.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Брзо излази до татка си, којшто малку потаму, исто така вчудоневидено беше загледан кон огништето.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
А кладенчето беше малку потаму, речиси до она место каде што почнуваше орманот.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Тој и потаму ја испитуваше својата дланка.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
- Виде ли? рече - Тоа глувченце... Не чув потаму. Неговите матни зборови ги поклопија сурлите и тапанот.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Таа од високо надѕирнува низ прозорците, ќе погали некое детенце, ќе му ги заклопи очите на некое што уште не заспало и ќе одмине потаму.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Потаму негде, во соседните ливади одекнуваа ударите на чекан.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Сакав само да ти речам дека јас, по таа средба, повеќе нема да направам ниеден чекор потаму и да те прогонам.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Знаат да зацелеат, како ни една друга животинка а нема да ти се вратат в раце, тие големи самјаци, сè додека се во состојба да направат барем уште еден чекор потаму, а ти оди ако сакаш по нивната крвава ораница со денови, со недели.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Потаму наидуваше на цели парчина засирена крв, исфрлени во дното на дирата.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Потаму - не видовме ништо, зашто Коле наеднаш ни свика да бегаме.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
- Потаму? Како те донеле во плевнава? - настојува татко му да дознае што подобро.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
