посетител (м.)
Но наоколу беше пусто, се простираше мирна летна ноќ и никој не го виде овој осамотен ноќен посетител на сламената колиба.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Дедо Алексо го затекоа сам. Не ги очекуваше посетителите, уште помалку момчето од градот, па отпрвин се збуни, не знаеше што и како да зборува.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
- Бојан, леле! - дедо Иван ги рашири рацете и го прегрна својот ненадеен посетител.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Мислејќи дека нивниот млад стопан ги поддржува, тие уште пожестоко се нафрлија кон неканетиот посетител што Бојан уште не можеше да го види.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Тука посетителот, оттргнат од денешницата, очекува да види нешто сосема ново, изненадувачко.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Секој посетител бара по нешто да понесе за спомен од Изложбата, дури и од секој павилјон.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Изложбата многу обилствува со исконструирани ефекти што првенствено се одредени за просечниот посетител.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Тоа тој ми помогна да ги исечам јаболкниците околу куќата и да ги поставам рефлекторите, тоа тој ги постави стапиците и јамите, во кои запаѓаат ноќните посетители, тоа тој ме снабди со оружје.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Исто така минаа и посетителите од другиот брод.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Напредувајќи од една во друга просторија на двата ката на Палацо Граси, посетителите можеа да видат како пред нив идеите постепено се развиваат, движејќи се низ простори поделени меѓусебно не само со физички бариери - прегради, паравани, итн. - туку и со разликите во концепцијата, идеи што ја водеа еволуцијата на делата на Дишан низ неговите најважни и најкомплексни фази.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Кога фантастичното ќе ме пресретне (понекогаш сум и јас посетител и моите приказни се раѓаат од доброто, взаемно воспитување долго дваесетина години) си припомнувам на засекогаш извонредниот Игоов фрагмент: „Секој знае што е едрена точка на некој кораб; точка на пресек, центар таинствен дури и за самиот градител на коработ, во кој се сретнуваат силите распрснати по целите развиени едра.“
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Во сенката на дебелите yидови низ кои шпартаат специјални видови на гуштери - чии паѓање во нечија коса предизвикува едвај видливо бранување од извик, страв, паника среде таа речиси пустинска неподвижност (оттаму, од таа статичност, можеби потекнува и „сценската“ форма на овој скеч?!) - господинот Иљаз, првиот попладневен посетител во чајџилницата САМО ТИ ЈА, зависнички (истовремено страсно и одмерено!) го срка првиот од низата чаеви што следуваат.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Повеќе отколку да информира во склад со историските критериуми, неговата намера е психички да ги привлече посетителите и од гледањето да направи прилика за соочување и освестување, ако не на сопствениот расизам, тогаш скоро сигурно за рамнодушноста кон драмата на другиот.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Посетителите, барајќи го уметникот постојано беа изненадувани наидувајќи на еден дваесетгодишен невротичар.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Опскурното се искажува во бескрајната пластична операција што ја изведува феминистичката перформерка Орлан; опскурните односи помеѓу идеалните тела се откриваат во меѓумрежниот проект Bodies Incorporated во кој на посетителите на проектот им е овозможена конструкција на сопствени тела коишто потоа дејствуваат низ пропорции и релации на една однапред програмирана корпорација.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Помошникот им додаваше батериска ламба на посетителите коишто приоѓаа.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Најпосле музиката се стишува, а од ѕидовите ечи силен глас: - Другари посетители, ги запознавте тајните на нашиот славен Атеистички музеј, единствен од таков вид во светот, историско сведоштво за победата на нашата славна партија над троглавиот Бог во нашата судбина...
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Изнесува генерални податоци за музејот, ги изнесува причините за неговото основање, досегашните ефекти, големиот број посетители од сите слоеви на населението, плановите за негово проширување.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Настојуваат да ја испразнат душата на посетителите со изнасилена вербална екстаза.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Посетителите доаѓаа, ги земаа предметите во раце, не се воздржуваа да читаат туѓи писма, се однесуваа поинаку отколку што е „редот“ на уметнички изложби. Маргина 35 151
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
