помоча (св.)
Да не се помочав од страв, си мислам, и ја фаќам матерката. Празна.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Грчките војски останаа отсечени во Албанија, и почнаа да се враќаат ко помочани.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ќе го помочаш и ќе го изладиш, велам и трчам кај митралезот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Едно земање и ме помоча.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Сакате да нѐ вратите без камења. Помочани да излеземе пред светов.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Молчевме како помочани, сѐ до Подмочани и отаде Подмочани.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Ако се помоча, да простиш, тој таму, гнасотијата дотекува кај нас.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)