ползавец (м.)
Осетив само некоја трпка: ми се качува ко ползавец и целата ме обзема.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
На столпчето од балконот исплетен е ползавец што сега живнува на сонцето.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Прозорецот е - за да не се излегува
од дома, да се гледа и гледа - надвор,
а таму, веранда и бездна
голи разгалени стебла
есенска гримиорна
светлина во одблесок и процес
секогаш бледа налик на покојник
и лизгава како ползавец
и скотна како бубачка,
па лазе, подлазува
лази буба, лазибуба, апи апи аап...
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Бавчите или, подобро кажано, плодовите порано обично ѝ будеа фрустрација, чувство на јаловост, но сега, кога и таа самата беше вклучена во тајната на обновувањето на родот, тиквите што раснеа и доматите што висеа како гроздови на ползавците, ѝ разбудија необично чувство на задоволство.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Речиси секој ден Рози наминуваше кај овој ползавец, како кај драга пријателка.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Во деновите што следуваа ползавците се раширија и почнаа да ползат по поширока површина, и други плодови како мониста се појавија на далеку расфрлените ластунки.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Маџир маало Ѕидовите со вар варосани од кои, ако се почешаш, целиот ќе си побелен, сарделата (во ИНА конзерва), долапите од надвор на „фасадата“ за тенџерчиња со бели точки, повторно со црвени сардели ползавци, блиску, блиску со дворовите, па за интимно кафе посабајле или чаша вино со „некој“ во квечерината - нема шанси.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
