подотвори (св.)
Ѕид! Подотвори го како корица на книга и ќе видиш; зелени се како горите на светот, страшно се зелени како сончева поплава.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Зашто тој не беше ничии и не беше свој.“ Тогаш едната клепка на убиениот хирург се подотвори само малку над зеницата.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Но кога ја подотвори вратата се штрекна и пак ја затвори, зашто во училницата седеа други ученици.
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)
Тихо и плашливо се подотвори вратата.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
- Ај, пролетта дошла, а јас уште спијам! - рече и ја подотвори вратата од својата куќичка.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Пред прагот квичеше куче. Ја позна Стрела. Претпазливо ја подотвори вратата.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
- Шипинки ќе беше, - рече Србин подотварајќи ги очите.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
таму ќе ни судат и така не засурмуваат во вагонот небаре добиток за продавање и клан, клун, клан, клун, лазаме за Софија пооди, пооди, - запри, па пак тргни, а ништо не гледаме, имаше само една дупка во отворче одозгора, над нас и не знаеш кога се стемнило, а си заборавил кога било дење, денот и ноќта си ги смешале нозете, ги избришале границите и не знаеме дали сме поблиску до денот или до ноќта, само некогаш ќе подотвори некој, ќе ти остави кофа со вода и по едно лепче - камче за да ти ги скрши забите и пак ќе ја тргне вратата, ќе го штракне лостот, штрангата, а ние ќе го топиме 118
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Сака нешто да каже, ќе ја подотвори устата, ќе подзине и пак ќе продолжи да го џвака листот. Прежива.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Само малку ги подотворил очињата, а во нив нешто ко чад, ко облаче влезено. Ко налеиште насобрано.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Само малку некаде ќе се подотвори и пак во бело ќе се завитка.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Никого не познавам, велам, ми се подотвораат очите.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Туку ќе видиш некоја рака ги подотвора прстите, се мачи да се пресегне, да фати некого за коса.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Само што ме надвладеа сонот, вратата се подотвори сама од себе.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Почека малку. Одеднаш вратичката се подотвори и од внатре се слушна некоја прекрасна, чудна музика.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Ги подотворам очите со надеж дека... Тоа не е ѕвонење на вратата туку жена ми со лажичето тропка во тасот за чај. Го меша.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Почувствував дека некој ја подотвори вратата и влезе во собата.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Бабата Русинка нѐ повика да влеземе во собата, а ние срамежливо ја подотворивме вратата и влеговме со козлето.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Ми се приспиваше!... Само што ме фати дремка... ја слушам вратата како се подотвара...
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Исто таква хартиена врата склепана од летви а облечена во хартија, со писклив крцкот се подотвораше на внатре и малку го откриваше железниот кревет со дебел и мек сламарник и неколку војнички куверти врз него.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
