подол (прид.)
Не случајно, во еден миг, судбината такму нив ги одбра за да покаже со прст на подлата душа на сојузништвото.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
И една подла болка само да ме врти, да се засилува: од зглобот ќе ми избега ногата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
„Пластична поезија“ Возач на црвен автобус БУМ! и ги снема вашите евтини мисли, вашите подли замисли.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Мислеше дека си обезбедува една дистанца што, ете, не е тој што шири подли гласови и клевети, туку другите, а тој еве, како пријател, сака да ми помогне.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Подла постапка, зарем не? Некоја чудна сорта луѓе.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Треба да си надарен со скиснат ум па да не дојдеш до заклучок дека зад овој божем банален случај не се прикрива некоја подла намера.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Паралелни животни приказни внесуваат во себе, во луѓето со кои живеат, во луѓето со кои се среќаваат, па дури и во луѓето со кои само се разминуваат: некои од нив се уверени дека жената која погледнува низ прозорецот кон улицата по која токму тогаш тие врват, им смислува некој подол план; други – дека таа секој ден љубовно мисли на нив.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Наутро дневна доза со лоза клиники полни, болни од цироза младо и старо со крвави очи шпирит на пазар уште се точи Господе чувај и носи во рај спаси земја од хоштаплерај и сиот шлајм дегенериран народот твој од вести фрустриран Чувај од вртешки транзициони новинарски гниди и мегафони чувај од подли странски емисари оган да ги изгори блудниците стари Повторно избори и плукачка кампања здодевни флоскули, демагошки срања реформи нови демек ќе прават со локум и кафе гласови да ќарат
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Ова е погоден рај за бандити подли политички хермафродити глумат елита на виенски бал опинчарски души со чевли во кал Капитализам и посткомунизам модерен роб на феудализам на секој чекор со непотизам новиот светски примитивизам
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
