подозрив (прид.)
- А кај е мајка ви? - запраша подозриво кондуктерот, гледајќи ги под очи.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Во овој дуќан, потонат во секојдневната тишина, сега може да го привлече интересот на минувачите и подозривоста на полицијата.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Но нездравата упорност не се подава. Со дива подозривост тој одбива сѐ.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Отпрвин ги свиткува веѓите па подозриво се вгледува во мекото од очите на учителот и започнува да се насмевнува.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Оваа напомена ме прави внимателен и подозрив.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Тој ме гледа со подозривост, а сепак, ми се чини, само кога би ја пуштила раката, тој веднаш својата глава би ја ставил во неа.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
