подврска (ж.)
Вниманието му го привлекува еден том во кожена подврска.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Можеби зашто се „навлеков“ на нив, слушајќи го татко ми, кој беше мајстор да ги оживее писателите и нивните книги токму со надоврзани детали: ...какви корици има „Лав Толстој“ на Шкловски во издание на „Минерва“ (три книги во тврда кафеава подврска во картонска кутија со ликот на Толстој)... од кога Виктор Борисович почнал да се стриже „брич“, а од кога Мајаковски... како на очите на сестрата на Љиља Брик, Елза Триоле, Арагон им посветил цела книга... како на комунизмот му служеле Арагон, Бретон и Пикасо и како поради тоа се скарале...
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Книги со убава, тврда подврска што одговара на мебелот, додуша купувани преку синдикат на 12 рати.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Јана иако ги имаше сите врски и подврски во новосадската болница беше свесна за строгите бирократски процедури врзани за ваквите случаи.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
