подбуцне (св.)
А, да му цути устата на тој што нарачал! (Го подбуцнува Митрета). Убава работа било вака...
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Жена му, кучка, го подбуцнуваше. А сега - што стана? Тој в зандани, јас в болница.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Затоа просто како и војникот соопшти -„Војна е.“ Полека се собраа околу нив и се подбуцкуваа грчејќи ги прстите зад грб.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
- Е, гледаш ли, а? - малку зајадливо го подбуцнува во ребрата дедо Димо доктор Коста, кој седи до него, понесен од општото расположение, разнежен како дете.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Тие ќе ми ги подбуцнат штиковите под гушата, а јас ќе истрпнам и ќе си речам: господе, ќе си речам, зар и мене ми се доброја, ќе си речам.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
А потоа ме молеше да напишам граматика на говорниот ми јазик, што требаше да му ја испратам во Виена, а некои грчишта и Албанци од околните места на отечеството, подбуцнати од други, несправедливо го наклеветија дека украл книги, а вистината е дека неколку наши соотечественици на драго срце му подарија неколку книги...
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
- И не подбуцнувај. Мал си да те запопиме и да те слушаме кога да се смееме и кога да плачеме.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
- Ме повикува врсникот Неделко Шијак, пак шепотел со стиснати шепи на градите божем држи рабови на миросано платно со кое си ја штити душата од отровни повити, но Богоја Гулабарин, Пане Долгманов, Цветко Грнар и Илчо Просинек, веќе се здоговориле ојуначени од ракија да ги здружат сурите волиња во две двоколки и пак во ново јунаштво се клештеле и се подбуцнувале со лакти превесели и за свадба; со сладосни гласови од кои и птици ќе се разбуделе го распрашувале старецот кога ќе се стрчне подмладен и избричен кон цицлестата Фиданка да ѝ го покаже мускулестиот стомак и сѐ друго што е машко на неговата ластареста става; им говорел со ѓаконска самоувереност - Ќе дојде потоп, господ ќе ме држи да не потонам а вие ќе пекате по мене и ќе ме молите ропски рачињата извалкани да ви се држат за учкуров, да ве влечам по бранови и пени.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Во сето тоа наоѓајќи и дел виновност кај селаните од под црногоричината планина и предизвикани од нивното одбивање да ја признаат врската со Селџик-бег, неколцина Турци го подбуцнале ненаспаниот Али-бег да објави дека ќе го покачи уемот во својата воденица и да разгласи дека ќе биде убиен секој што ќе се обиде да стави камен врз камен за идна и независна воденица.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Велат, жешкото сонце ги подбуцнуваше суетните мечтаења на источните властодршци за непрегледаната моќ на новата Империја, потпрена со нивните гигантски статуи.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
И додека полека се отвора ризницата на портокалите исечени врз сртот на планината и додека го вадиме првото неочекувано ковче од мекото месо од телото на рибата, сега веќе во нашето тело едно ненамерно - намерно подбуцнување со зелено стапче мало ситно ништожно, го буцка нежното тело на вжарениот трупец и тој од покос се отвора пред нас со величествената светлина и топлина од неговата утроба, паѓа.
„Вечната бесконечната“
од Михаил Ренџов
(1996)
Го послушала. Не само што го послушала туку и го подбуцнала да се скара со некој од царевите тогашни за што поскоро тој да може да почне војна.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Тој, пак, Павле, најдобро ја виде човечката жед за материјата во Ефес, кога златарот Димитриј го подбуцна народот да се побуни против него и против христијаните.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Има ли и кај вас, во Сигет, такви?“ го прашуваа, подбуцнувајќи го.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Мислам, ќе ги претепаш ти хипиците што демонстрираат, ќе ги уапсиш и пацифистите што дезертираат, ќе ги изолираш и битниците што подбуцнуваат - ама што да правиш дома со ќерка ти што завива ко мачка пред парење?
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Рангел го подбуцна Коча:
- Сакаш да ги скарам? - Немој! - Да сакам, за гуша ќе се фатат.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Кочо погледа во девојчето. Тоа беше седнато до огниште, ја држеше тавата и го подбуцнуваше огнот.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Само кога ми кажа некако ме фати смеа, па го подбуцнував велејќи му дека го фатиле моите клетви.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Одвреме–навреме ќе се најдеше некој амбициозен гардиски поручник, желен за ловорики, кој што ќе го подбуцнеше подмладокот на гардата да им ја растури партиската трибина или да претепаат некој сопартиец на Љупчо, но тоа не беше голем проблем.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Јас, се разбира, бев никој и ништо, една обична вообразена провинцијалка со гордост до небото, а шанкерот само повеќе се нервираше на моите изјави иако знаеше дека намерно го подбуцнувам неговиот западен менталитет.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
