плачење (ср.)
В бесполезно плачење зошто венеете така? Плачот остајте го еднаш!
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
КОТЕ: Женска работа, што требало плачење, не го праќате на бесење, на печалба го праќате.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Се завртува, како занесена, кога ѝ паѓа в очи вратата потрчува, но пред неа застанува неможна, и, закрепувајќи се на вратата, ја спушта главата на рацете и липа од плачење). (ЗАВЕСА)
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
КОТЕ: Тоа ќе му го кажеш кога ќе се разделите кај Плачиврби, кај што е местото за плачење...
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Ами... А ти, кир Ристаќи, можеш, ако си сакаш, и да си пукнеш од плачење за двестете наполеони. Тоа не е ништо!...
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Во тоа време ангелот го навртува човеков да препомине под пенџерињава и како што чул плачење, застанал да чуе што станува и ако е потребно да помогне.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
САВЕТКА: Доста, мори ќерко, со тоа плачење. Престани веќе.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
„Докторе, пулсот, срцето.“ Стравот во разлеаните очи не беше предизвикан од плачење на гладни сирени.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Наутро, таа ги криеше од него очите, сцрвени од плачење.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Челичните жици на електричнотот грло матно зајодлуваа и го покрија нејзиното плачење.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
И буткајќи ја смрзнатата тупаница во големата уста, го задуши плачењето, во страв овој човек овде и мртов да не му се насмее за неисполнетата клетва.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
- Престани. Ќе биде од смеење плачење.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Го слушна детското плачење од зад врата и ја погледна превивката на левата рака. Време е за преврзување, се сети.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Луков стои до прозорецот и гледа во капките дожд што личат на долго и заборавено плачење.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Дури кога ги чув неговите македонски зборови - се отцепи плачењето од мене.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Но стрико му тогаш го подигна од подот, му ги избриша солзите и насмевнато му рече: - Ајде, Зоки Поки, доста плачење. Погледај нешто ваму!
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
И сите што го гледаат се прашуваат: зошто е сега ова плачење?
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Низ прозорчињата се слуша задушливо плачење и лелекање.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Заедно со војниците е и кметот, па често на плачењето на мајка ми, одвраќа: - Не знам ништо...
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Таа погледна во мене и повторно брзна во плачење.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
